Saturday 31 August 2013

Make #Karachi free from weapons #Mujair Republican Army #Pakistan #Law and order Mehwish Abbasi column


ڪراچي کي هٿيارن کان پاڪ ڪريوmy column in awami awaz 31 august #Karachi #Pakistan #Army #Muhajir Republican Army

پاڪستان کي قائم ٿئي 66 سالن کان وڌيڪ عرصو گذري چڪو آهي ان سڄي عرصي دوران ملڪ مختلف بحرانن جو شڪار رهيو آهي جنهن جي حل لاءِ هر ايندڙ حڪومت ويندڙ حڪومت جي پاليسين تي تنقيد ڪندي ملڪ جي سڌاري واڌاري ۽ بحران ختم ڪرڻ لاءِ وڏيون دعوائون ڪندا رهيا آهن ۽ قوم اهڙي خوشخبري ملڻ جو انتظار ڪندي اڌ صدي کان وڌيڪ عرصو گذاري چڪي آهي . جهڙي طرح ميڊيا کي ڪنهن هيڊلائين جو انتظار هوندو آهي اهڙي طرح ملڪ اندر موجود بحرانن اهڙو ڪر کنيو آهي جو هر روز نوان اشو ۽ نيون هيڊ لائينون اڀري رهيون آهن اهڙن اشوز يا هيڊلائينز جي پويان ڪهڙا ڳجھا هٿ آهن يا ڪهڙيون ڪارگزاريون آهن انهن تان به پردا کڄي نه سگھيا آهن . ملڪ اندر جڙندڙ فيصلا ۽ خبرون ڪجھ ڏينهن عدالتن ۽ ميڊيا جي زينت بڻجڻ بعد اهڙي طرح غائب ٿي وينديون آهن ڄڻ ملڪ اندر ڪو مسئلو ئي پيدا نه ٿيو هو .
ڪيتري وقت کان ”بلوچ لبريشن آرمي“ ۽ هاڻي وري اوچتو ڪراچي اندر ”مهاجر ريپبلڪ آرمي“ جي وجود تي بحث ڇڙي چڪو آهي جنهن بابت ملڪ جا سياستدان ۽ تجزيانگار مهاجر ريپبلڪ آرمي جي ڳالهه ته ڪن ٿا پر ان جا تفصيل ڏيڻ کان لنوائي رهيا آهن. جيڪڏهن انهن عنصرن جي باري ۾ اصلليت عوام کي نه ٻڌائي وئي ته ان جا گهڻا نقصان ٿيندا. آخر ڪيسيتائين اسين مصلحتن کان ڪم وٺي ملڪ ۽ قوم جو ٻيڙو ٻوڙيندا رهنداسين . ان قسم جا نالا ۽ تحريڪون ملڪ اندر وڏي عرصي کان موجود آهن پوءِ ڪڏهن جناح پور جي ڳالهه ڪئي وڃي ٿي ڪڏهن مهاجر صوبو گھريو وڃي ٿو ايتري تائين جو ريڊ زون اندر احتجاج ڪندي الڳ صوبي جو مطالبو ڪيو وڃي  ٿو ايتري تائين جو اسان جا وزير مشير اهڙن احتجاجن تي خاموش تماشائي بڻيل هئا ۽ هاڻي وري مهاجر ريپبلڪ آرمي کي سامهون آندو ويو آهي .
ٻه سال اڳ  سنڌ اندر مهاجر لبريشن آرمي جو نعرو لڳايو ويو، جنهن جو سڀ کان وڏو مقصد مهاجر صوبي جو قائم ڪرڻ هو. هي هڪ گروه آهي.انهن جا نعرا ۽ مطالبا اڄ به ڪراچي ، حيدرآباد ، ميرپورخاص جي ديوارن تي موجود آهن اهڙن نعرن جي حمايت ڪندي هڪ خطاب ۾ ايم ڪيو ايم سربراه چيو ته جيڪڏهن ايم ڪيو ايم کي ديوار سان لڳائڻ جي ڪوشش ڪئي وئي ته ديوارن تي لکيل به پڙهي وٺو . مهاجر لبريشن آرمي جي اها خواهش رهي آهي ته انهن کي ۽ ملڪ اندر موجود هر اها ڪميونٽي ۽ زبان جيڪا اڪثريت رکندي هجي تن کي الڳ صوبا  ڏنا وڃن ، ان بابت گھڻن ئي ماڻهن جو اهو خيال رهيو ته اڄ مهاجر جن جي ايتري آبادي به نه آهي الڳ صوبي جي گھر ڪري رهيا آهن سڀاڻي هو الڳ ملڪ به گھرندا ڇو ته بيروني طاقتون پڻ سندن اهڙن مقصدن کي ڪامياب ڪرڻ لاءِ ساڻن سهڪاري آهن .
ايئن محسوس ٿي رهيو آهي ته هڪ دفعو ٻيهر مهاجر ريپبلڪ آرمي جو نعرو لڳائي وڌيڪ قتل و غارت ۽ خوف  حراس واري صورتحال پيدا ڪئي ويندي. ملڪ جي سڀني پارٽين کي اهڙا گروهه وجود ۾ آڻڻ کان پهريان ٻه دفعا ضرور سوچڻ گھرجي ڇو ته اهڙن گروهن سان حاصل ته ڪجھ نه ٿيندو پر انساني جانين جو نقصان ۽ ملڪ اندر نفرتون پيدا ٿينديون.اهڙا گروهه ملڪ ۾ موجود پوليس ۽ رينجرز کان وڌيڪ طاقت جو مظاهرو ڪندي پنهنجي قيادت جي حڪم تحت ملڪ جي قانون ۽ آئين خلاف ڪارروايون سرانجام ڏئي رهيا آهن . مهاجر ريپبلڪ آرمي جو نعرو لڳائڻ وارن جو اهو به چوڻ آهي ته هو سنڌ سان 66 سال سچا ۽ سٺا ٿي رهيا پر سنڌ انهن سان ڪا به چڱائي نه ڪئي ۽ گذريل سال ٿيل سنڌ پبلڪ سروس ڪميشن جي پيپرن ۾ مهاجرن کي پاس نه ڪيو ويو ۽ کين سيٽون به نه ڏنيون ويون ان جي ڪري پنهنجي حقن جي حاصلات لاءِ اسان ڪي به ڪارروايون ڪرڻ جو حق رکون ٿا .
جڏهن سپريم ڪورٽ ڪراچي ۾ وڌندڙ رتو ڇاڻ ۽ دهشتگردي خلاف ڪيس هلائيندي آهي ته پوليس ، رينجرز ۽ ٻيا ادارا تحرڪ ۾ اچي ويندا آهن ۽ عدالتن کي مطمئن ڪرڻ لاءِ چند ڪارروايون ڪندا آهن ڪجهه وقت کانپوءِ اهي خاموش ٿيل ڪارروايون ٻيهر شروع ڪيون وينديون آهن. پوليس ۽ رينجرز جو ڪردار عوام جي سامهون آهي جيڪي پنهنجي بيوسي عدالت آڏو پڻ ظاهر ڪري چڪا آهن پر ان جو اهو مقصد هرگز وٺڻ نه گھرجي ته هاڻي ڪراچي اندر عدالتن ، پوليس ، رينجرز ۽ ٻين ادارن کي ڪاررواين کان روڪيو ويندو.
هن وقت جيڪڏهن اسان هوش کان ڪم نه ورتو ۽ صوبي سنڌ سميت پوري ملڪ جي بهتري لاءِ فيصلا نه ورتا ته پوءِ ملڪ جو الله حافظ آهي گذريل سال صدر پاڪستان جناب آصف علي زرداري امن امان بابت ڪراچي ۾ اعلي سطحي اجلاس ۾ ڪراچي جي صورتحال تي ڳڻتي جو اظهار ڪندي چيو هو ته ڪو وقت هو جو آءُ ڪراچي ۾ سائيڪل تي گھمندو هيس ۽ ڪراچي جو شهر امن جو گهوارو هو . منهنجي خيال ۾ صدر صاحب ڪراچي ۾ جڏهن سائيڪل تي گھمندو هو ان وقت جو مثال ڏيڻ کان اڳ صدر صاحب کي سوچڻ گھرجي ته ان وقت جي حڪمرانن ۽ اڄ جي حڪمرانن ۾ آخر ڪهڙو فرق آهي جو ڪجھ سال اڳ ساڳئي شهر ۾ ماڻهن جي جان ۽ مال محفوظ هوندو هو اڄ سندن دورِ حڪومت ۾ ڪيتريون ئي دهشتگرد تنظيمون وجود ۾ اچي چڪيون آهن اها ان وقت جي حڪومت جي ڪاميابي ۽ سندن ناڪامي آهي .
جنهن ڪراچي کي روشنين جو شهر سڏيو ويندو هو اڄ هٿ ٺوڪيون تنظيمون جوڙي ڪراچي کي بيروت بڻايو پيو وڃي، جنهن لاءِ حڪومت کي مصلحتن ۽ مفادن کان بالاتر ٿي سخت فيصلا ڪرڻا پوندا پوءِ ڇو نه اهڙين ڪاررواين جي زد ۾ ڪا طاقتور ڌر ملوث ڇو نه هجي . رياست جي ذميوارين ۾ شامل آهي ته ڪراچي سميت سڄي ملڪ اندر آيل ناجائز هٿيار هٿ ڪري ملڪ کي هٿيارن کان پاڪ ڪيو وڃي ۽ ڪراچي اندر مهاجر ريپبلڪ آرمي ۽ اهڙي انداز ۾ جوڙيل دهشتگرد گروهن جو خاتمو ڪري قوم کي سندن ناپاڪ ارادن کان آگاهه ڪري ۽ سندن پٺ ڀرائي ڪندڙن کي وائکو ڪري مٿن قانوني ڪارروائي ڪئي وڃي .
مهوش عباسي

Saturday 24 August 2013

sINDHI language Must be officialy teached in all schools of Sindh

نثار کهڙي تي رهيل قرض ۽ اڄ جو فرض

مهوش عباسي (عوامي آواز 25.08.2013)

سنڌ جي سينئر وزيرِ تعليم نثار احمد کهڙي سنڌ جي تعليم کاتي ۾ سنڌ ۾ پڙهائجندڙ سنڌي ۽ اردو نصاب جي سلسلي ۾ تبديلين جي گهرج تي نيون هدايتون جاري ڪري ڇڏيون آهن. ساڳئي وقت موصوف وزير پنهنجي اهم ترين اعلان ۾ اهو پڻ چيو آهي ته سنڌ جي نجي اسڪولن اندر سنڌي ٻولي نه پڙهائيندڙ اسڪولن جا لائسنس ۽ رجسٽريشن ختم ڪئي ويندي. ان ڪم لاءِ اهڙن اسڪولن کي سنڌي ٻولي پڙهائڻ لاءِ پنهنجو رويو درست ڪرڻ لاءِ هڪ مهيني جي مهلت ڏني وئي آهي. ان ڪم لاءِ تعليم کاتي جي ضلعي آفيسرن کي نجي اسڪولن اندر سنڌي پڙهائيندڙ استادن ۽ اسڪولن بابت تڪڙي سروي ڪرائڻ جو پڻ حڪم ڏنو آهي. هڪ مهيني ۾ ڳالهه سامهون اچي ويندي ته ڪٿي ڪٿي سنڌي پڙهائڻ کان لاچار ادارا اسان جي سنڌ ۾ موجود آهن.

پيپلزپارٽي سرڪار ۽ ان جي تعليم لاءِ مقرر وزير جو اهو فيصلو ساراه جوڳو ضرور آهي پر هن کان اڳ به پاڪستان پيپلز پارٽي جي گذريل دور جي وزير پير مظهرالحق سنڌي ٻوليءَ لاءِ هانءُ ڦاڙ رڙيون ڪري ساڳئي قسم جا حڪم جاري ڪيا پر هن ڪيو ڪجهه به نه. هن کان ٿيو ڪجهه به نه. ان ئي دور ۾ آفيسرن ۽ وزيرن ملي ڀڳت ڪري ”سنڌي لينگوئيج ٽيچرز“(SLT) جي نالي ۾ هزارين آرڊر جاري ڪري مبينه طور ڪروڙين رپيا ڪمايا. هاڻي صورتحال هيءَ آهي ته انهن راشي ۽ بدديانت آفيسرن تعليم کاتي جي ڪامورن جي مدد ڪرڻ خاطر سڄو بار سياستدانن، وڏي وزير ۽ ايم پي ايز تي رکيو آهي. سنڌ هاءِ ڪورٽ ۾ ته انهن مبينه راشي ڪامورن اهي لسٽون جاري ڪيون آهن، جيڪي تعليم کاتي جي اعلي عملدارن کانسواءِ ٻيو ڪو ڏئي ئي نه ٿو سگهي. سو ، جناب وزير موصوف نثار کهڙي صاحب تي اڳيون قرض ۽ سندس فرض ٻئي هڪ وزن وانگر آهن، اسان ان سلسلي ۾ ڏسنداسين ته سنڌي ٻولي پڙهائڻ جي سلسلي ۾ پ پ پ جي هيءَ سرڪار ڇا ٿي ڪري؟ هڪ دفعو ٻيهر کهڙي صاحب پڻ سنڌي ٻولي کي بچائڻ جون ڪوششون شروع ڪيون آهن جيڪو مٿس سنڌي هئڻ جي ناتي فرضن ۾ شمار ٿئي ٿو .

سنڌي ٻولي سنڌو سڀيتا جي ٻولي ۽ دنيا جي پنجن قديم تهذيبن مان هڪ ٻولي آهي. اسانجي بدنصيبي آهي جو اڄ ڏينهن تائين اسين سنڌي ٻولي کي قومي ٻولي جو درجو ته ڏياري نه سگھيا آهيون پر سنڌ جي وڏن شهرن جي اسڪولن اندر سنڌي ٻولي جو هڪڙو سبجيڪٽ به رائج نه ڪرائي سگھيا آهيون، جنهن سبب تعليمي ادا رن مان سنڌي ٻولي ڪجهه بي دخل ٿي چڪي آهي، باقي ڪناري تي آهي. سائنس اسان کي سيکاريو آهي ته ڪوبه ٻار پنجن سالن کان پندرنهن سالن تائين گهٽ ۾ گهٽ پنجن ٻولين سکڻ جي اهليت رکي ٿو. ڀارت ۾ ٽي ٻوليون سيکاريون وڃن ٿيون. هڪ مادري ٻولي، ٻين انگريزي ۽ ٽين ان صوبي يا رياست جي ٻولي. ان حساب سان ڀارت ۾ رهندڙ هر ٻار پنهنجي گهر جي ٻولي، پنهنجي رياست جي ٻولي ۽ انگريزي ٻولي سکي ٿو. ان جي ترقيءَ اسان جي سامهون آهي. سنڌ ۾ هر ٻار کي مادري ٻولي، سنڌي، انگريزي ، اردو ۽ چيني ٻوليون پڙهائڻ جي شروعات ٿيڻ گهرجي. انگريزي ۽ چيني اسان کي دنيا ۾ جتي ڪٿي وٺي ويندا. سنڌي اسان جي عزت آهي ۽ اردو اسان جي ملڪ ۾ رابظي جو ڪم ڪندي. صدر آصف علي زرداري جي محنت سان پاڪستان ۽ چين جي دوستي کي وڌيڪ گهرو بنائڻ لاءِ سنڌ جي سرڪاري توڙي نجي اسڪولن ۾ چيني ٻولي کي آپشنل سبجيڪٽ طور پڙهائڻ جا حڪم جاري ٿي چڪا آهن . اسانجي حڪمرانن کي ٻين ملڪن سان تعلقات وڌائڻ لاءِ ٻين ٻولين جي سهاري جي ضرورت محسوس ٿي رهي آهي مگر اسان اهو بلڪل وساري چڪا آهيون ته سنڌي ٻولي ڪيئن ۽ ڪٿي پڙهائي پئي وڃي.

گڏيل قومن جي اداري جو چوڻ آهي ته دنيا اندر جتي ڪيتريو ٻوليون ترقيون ڪري رهيون آهن اتي دنيا جون 5 هزار ٻوليون اهڙيون آهن جن جي وجود کي سخت خطرو آهي ، دنيا جي ڪنهن به علائقي ۾ جيڪڏهن ڪنهن ٻولي کي سندس ئي ڳالهائيندڙن جڏهن نظر انداز ڪيو آهي ته ان ٻولي جو وجود آهستي آهستي ختم ٿيندو رهيو آهي افسوس جو اسان سنڌ اندر رهي سنڌي ٻولي کي خاتمي ڏانهن وٺي وڃي رهيا آهيون اسانجي مادري سنڌي ٻولي پنهنجي جيئاپي جي جنگ وڙهي رهي آهي، سنڌ جي وڏن شهرن اندر سنڌي ٻولي پڙهائيندڙ ادارن جو تعداد اٽي ۾ لوڻ برابر آهي . اسين سنڌ ڌرتي جا رهواسي آهيون اسان تي سڀني ٻولين کان وڌيڪ سنڌي ٻولي جو حق آهي. پر اسڪولن جا استاد اسانجي ٻارن کي چون ٿا ته گهر ۾ سنڌي نه ڳالهايو. سنڌ جي تعليم واري وزير کي اها ڳالهه ذهن ۾ رکڻ گهرجي ته سنڌي ٻولي جي ترقي آئيني حق آهي. ان کي نه پڙهائڻ وارا لازمي ادارا، يا ان کي بهتر ڪندڙ لازمي ادارا ( سنڌي ٻولي اختياري ۽ ٻيا) جي اهو ڪم نه ڪندا ته اها سندن رڳو غيرذميداري ناهي، اها سندن غيرآئيني حرڪت آهي. جي آئين کي ڪنهن قوم جي وجود ۽ ڪنهن ٻوليءَ جي بچاءَ ۾ استعمال نه ٿو ڪري سگهجي ته پوءِ اهي آئين اسان ڪيڏانهن ڪنداسين؟

کهڙي صاحب نجي تعليمي ادارن ۾ سنڌي ٻولي پڙهائڻ جو چئي ڄڻ سنڌين ۾ نئون روح ڦوڪيو آهي اڄ جڏهن اسين سنڌي پاڻ کي غير محفوظ ۽ پٺ تي سمجھي رهيا آهيون اسان جي نجي اسڪولن جي نصاب ۾ سنڌي ٻولي نه هجڻ برابر آهي سنڌ حڪومت کي گھرجي ته تعليمي ماهرن ، شاعرن ، اديبن ۽ ليکڪن سان گڏجاڻيون ڪري نصاب ۾ پڻ تبديليون آنديون وڃن ڇو ته هن وقت پڙهايو ويندڙ سنڌي نصاب ۾ سنڌي ٻولي سميت ٻين ٻولين جا لفظ استعمال ٿي رهيا آهن، جيڪو عمل پڻ سنڌي ٻولي لاءِ هاڃيڪار آهي. نصاب ۾ سنڌ جي تاريخي ماڳن ، بهادر اڳواڻن ، سياستدانن ، درويشن ، صوفين سميت سنڌ جي تهذيب ۽ ثقافت ۽ تاريخ کي وڌيڪ جاءِ ڏني وڃي ڇو ته بنيادي طور تي سنڌي ٻولي هڪ لئي واري ۽ سريلي زبان آهي . جيڪڏهن اسان ٻولي جي قاعدن تي عمل نه ڪيو ته موجوده سنڌي ٻولي به بدلجي چڪي هوندي .

دنيا جا ترقي يافته ملڪ جاپان ، ڪوريا ، ملائيشيا ۽ چين پنهنجي مادري ٻولي جي بقا سان گڏ واڌاري لاءِ قدم کڻي رهيا آهن انهن ملڪن اندر مادري ٻولين ۾ تعليم حاصل ڪرڻ لازمي بڻايو ويو آهي، جڏهن ته ڪنهن به ملڪ جو شاگرد اتي وڃي تعليم حاصل ڪرڻ چاهي ٿو ته سڀ کان پهريان ان کي ان ملڪ جي ٻولي سيکاري وڃي ٿي. خلاف ورزي ڪندڙن لاءِ سخت سزائون مقرر ڪيون ويون آهن جيڪو ڪنهن به ملڪ جي ٻولي جي بقا لاءِ بهترين قدم آهي . سنڌي ٻولي کي نقصان رسائڻ ۾ غير سنڌي استاد، انتظاميا ۽ والدين پڻ ملوث آهن جيڪي اهڙن عملن خلاف آواز اٿاريندي نظر نه ٿا اچن. جڏهن ته ورهاڱي کان وٺي اڄ تائين حڪمرانن سنڌ ۽ سنڌي ٻولي سان ڪو سڄڻائپ وارو ڪردار ادا نه ڪيو آهي. سنڌ اڄ به ڪٺور دور مان گذري رهي آهي، جنهن ۾ جاڳرتا واري مهم جي ذريعي ئي سنڌي ٻولي کي ترقي وٺرائي سگھجي ٿي ۽ سنڌي ٻولي خلاف ٿيندڙ سازشن کي ٻنجو ڏيڻ لاءِ اڻ ٿڪ جدوجهد ڪري سگهجي ٿي. ان جدوجهد ۾ تعليمي ادارن اندر سنڌي ٻولي پڙهائي اهم ڪردار ادا ڪري سگھجي ٿو. اسان سنڌ جي تعليم واري وزير ۽ سنڌ سرڪار مان اميدون رکئون ٿا. ڳالهين کان عمل ڪرڻ پاسي وڌڻ جون تاريخي اميدون ئي اسان کي بچاي سگهن ٿيون.
chemist_mehwish@yahoo.com

my column published in daily awami awaz about #sindhi #language & Statement of Nisar Khohro #Pakistan #PPP #MQM #PMLN #PTI


Monday 19 August 2013

my column appeared in yesterday awami awaz about sindhi nationalists killing ‪#‎AfzalPahnwar‬ ‪#‎JSFF‬ ‪#‎JSMM‬ ‪#‎PMLN‬ ‪#‎PTI‬ ‪#‎PPP‬ ‪#‎PAKISTAN‬


انساني حقن جون تنظيمون ۽ چار قتل

ٻه ڏينهن اڳ ڪراچي ۾ ضامن شاهه، صوبل ڏهر، يامين چاچڙ ۽ ڪوٽڙي ۾ افضل پنهور کي سرڪاري پوليس پنهنجي ”ڪارڪردگي“ ڏيکاري جنهن نموني قتل ڪيو،ان سان سندن ناپاڪ ارادا ظاهر ٿي پيا آهن ، چئن نوجوانن جي قتل تي سنڌ سوڳوار بڻيل آهي. پوليس گردي جو هي ڪو نئون واقعو نه آهي نوجوانن کي مختلف بهانن سان تعليمي ادارن مان گرفتار ڪري ۽ گھربل ”مقابلن“ ۾ قتل ڪرڻ جو رواج عام بڻيل آهي. نوجوانن کي کنڀي کڻي وڃي گم ڪري، مختلف موقعن جي آڙ ۾ هٿ سان ڪارروايون ڪري کين گوليون هڻي مقابلا ڄاڻائي قتل ڪيو ويندو آهي. ڪراچي ۽ ڪوٽڙي ۾ جنهن ڏينهن هنن نوجوانن کي قتل ڪيو ويو، ان تي سنڌي ميڊيا اصل سچايون سامهون آنديون آهن. جڏهن ته انهن مقتولن خلاف پوليس ڪو به ڪرمنل رڪارڊ هٿ نه ڪري سگھي آهي جن کي ڏوهاري ڄاڻائي ماريو ويو. سنڌي ماڻهن کي اذيتن ۾ مبتلا ڪري کين ننڌڻڪو ڪيو پيو وڃي. حقيقيتون ظاهر ڪرڻ گھرجن ميڊيا ۽ حڪمران سنڌي ماڻهن جو ساٿ نه ڏيندا ته ڪير ڏيندو.

مخصوص ميڊيا صرف پنهنجن چينلن جي مشهوري (Rating) وڌائڻ لاءِ 5 کان 6 ڪلاڪ هڪ چرئي ۽ موالي ماڻهو جو ڊرامو هلائي سنڌي نوجوانن جي قتل کي هڪ پاسي لڪل رکيو جڏهن ته ٻئي ڏينهن به هن ذهني مريض جون خبرون ميڊيا جي زينت بڻيل رهيون، ڪن کي ايوارڊ ڏيڻ جون ڳالهيون ڪيون ويون ته ڪن کي بيوقوف ڪوٺيو ويو، جڏهن ته سڪندر اسلام آباد اندر ڪنهن کي به يرغمال نه بڻايو هو ان خلاف فوري طور تي سخت ڪارروائي ٿي پئي سگھي. سنڌ ۾ هٿ وٺي اهڙي صورتحال پيدا ڪري حالتن کي سنگين بڻائي سنڌ کي بلوچستان ٺاهيو پيو وڃي. هڪ طرف سنڌي نوجوانن کي قتل ڪري ٻئي طرف پوليس فلسطيني پوليس وانگر سنڌي وسنديون ڊاهي رهي آهي. سنڌ جا شهر ، ڳوٺ ، وستيون واهڻ سنڌين جي ملڪيت آهن، انهن تي ڪنهن به ڌارئين يا پوليس صوبيدار ملڪ سليم جهڙن وحشي درندن جو ڪو به حق نه آهي، جو پلاٽن خاطر بيگناه انسانن جون جانيون وٺي کين بيدخل ڪيو وڃي. پوليس بضد آهي ته اسانکي ڪارروائي ڪرڻ کان ڪير به روڪي نه ٿو سگھي جڏهن ته ڪراچي اندر ڪيتري عرصي کان دهشتگردي هلندڙ آهي پر هن وقت تائين پوليس ڪارروائي ڪندي سندن گھر نه ڊاهيا آهن. عالمي برادري ۽ انساني حقن جي تنظيمن کي قومي ڪارڪنن جي ناحق خون جو نوٽيس وٺڻ گھرجي. هن واقعي جا جاچ پوليس آفيسرن بجاءِ اعلي عدالتي جج ذريعي ٿيڻ گھرجي، ڇو ته پوليس عملدار پنهنجي پٽي ڀاين کي بچائڻ ۾ هر ڀيري اهم ڪردار ادا ڪندا آهن .

آءُ شهيد افضل پنهور جي والده کي سلام پيش ڪريان ٿي جنهن کي پنهنجي پٽ جي سنڌ ڌرتي مٿان قربان ٿيڻ تي فخر آهي اسين اڄ به نا اميد نه ٿيا آهيون، کيس تاريخ ۾ سونهري اکرن سان ياد ڪيو ويندو. سنڌ ڌرتي جي تحفظ ۽ بقا لاءِ هرنوجوان پنهنجو سر ڏيڻ لاءِ تيار آهي ”روڪ جي روڪي سگھين “.

مهوش عباسي

Monday 12 August 2013

my column published in daily awami awaz on 9th august 2013 about terrorism and ‪#‎politicians‬ ‪#‎pakistan‬#
وڌندڙ دهشتگردي ۽ سياستدانن جا رويا
مهوش عباسي
پاڪستان کي وجود ۾ آئي 66 سال ٿيڻ وارا آهن ان عرصي دوران اسانجي ملڪ تي ڊڪٽيٽرن ۽ جمهوريت جي دعويدارن حڪمراني ڪئي آهي وڏين دعوائن باوجود ڊڪٽيٽرن توڙي جمهوريت جي دعويدارن ملڪ کي بحرانن مان ڪڍڻ لاءِ ڪو خاص ڪردار ادا نه ڪيو آهي اسانجي ملڪ کي سڀ کان وڏو نقصان ڊڪٽيٽر جنرل ضياءِ جي دور ۾ ٿيو جنهن جي دور ۾ ملڪ اندر دهشتگردن زور پڪڙيو ملڪ اندر ملين جي تعداد ۾غير قانوني هٿيار آندا ويا . اسلام جي آڙ ۾ ملڪ سان جيڪو حشر ڪيو ويو قوم اڄ ڏينهن تائين سک جو ساهه کڻي نه سگھي آهي مٿان وري رهي سهي ڪسر مها ڊڪٽيٽر جنرل مشرف پوري ڪئي جنهن جي دور ۾ انساني حقن جي لتاڙ ٿي ان ۾ ان وقت وڌيڪ تيزي آئي جڏهن آمريڪي (war on terror) ۾ پاڪستان کي ڌڪڻ کانپوءِ آمريڪا کي گھربل جهادي ڊالرن عيوض وڪرو ڪيا جنهن بعد پاڪستان ۾ خودڪش حملن جي شرح ۾ واڌارو آيو ڊرون حملن کي پڻ ملڪ اندر وڌندڙ خودڪش حملن جو وڏو سبب سمجھيو وڃي ٿو اهي ئي سبب آهن جو اڄ هر پاسي خودڪش بمبار ڦهلجي چڪا آهن جنهن جو شڪار خيبر پختونخواهه ، بلوچستان ۽ سنڌ رهيو آهي . اڌ لک جي ويجھو عام شهري ، مذهبي عالم ، آفيسر ، غير ملڪي ، پوليس ، رينجرز ، حساس ادارن جا اهلڪار ان دهشتگردي جو شڪار ٿي چڪا آهن ايتري تائين جو عورتن کي پڻ ٽارگيٽ بڻايو ويو آهي جڏهن ته اسانجو مذهب عورت کي احترام جي نظر سان ڏسي ٿو بيگناهه عورتن تي اهڙا حملا جاهلانا ڪارروائي آهن .
دهشتگردن رياستي ادارن کي ايترو ته سوڙهو ڪيو آهي جو هاڻي اسلام آباد ، پشاور ، ڪوئٽا ، ڪراچي محفوظ نه رهيا آهن حڪومت جي وڏين ڪوششن ۽ ايجنسين جي رپورٽن باوجود دهشتگرد پنهنجيون ڪارروايون ڪرڻ ۾ ڪڏهن به پوئتي نه رهيا آهن . هن وقت ملڪ اندر طالبان جا ڪيترائي گروپ سرگرم عمل آهن جن ۾ تحريڪ طالبان ، افغان طالبان ، مالاکنڊ طالبان ، پنجابي طالبان ، القائده ، حرڪت المجاهدين ، لشڪر طيبه ۽ ٻيا ڪيترائي گروپ دهشتگرد ڪاررواين ۾ مصروف عمل آهن . ساڻن امن لاءِ ڳالهيون ڪرڻ لاءِ ٻه ڀيرا اي پي سيز گھرايون ويون آهن ان کانسواءِ ڪيترين جاين تي ساڻن پڻ ڳالهيون ٿي چڪيون آهن جن جا ڪي خاطر خواه نتيجا نه ملي سگھيا آهن ، جڏهن ته طالبان جا وڌيڪ گروپ هئڻ سبب آخر ڳالهيون ڪجن ته ڪهڙي ڌر سان ڪجن . ان کان اڳ به طالبان جي ڪجھ گروپن سان سوات ، پئرس ، افغانستان ۾ ڳالهيون ڪيون ويون پر طالبان پاڪستان جي آئين کي مڃڻ کان انڪار ڪيو جڏهن ته ملڪ جا حڪمران پاڪستان جي آئين کان ٻاهر ڳالهين لاءِ تيار نه آهن . ٻئي پاسي اهي به خدشا موجود آهن ته طالبان جي مڙني گروهن جي ذميواري ڪير کڻندو ۽ کين ڳالهين لاءِ ٽيبل تي ڪير آڻيندو ۽ ڪيتري قدر کين ملڪ جي آئين ، فوج ۽ عدالتن جي ڇانو ۾ رهي ڳالهين لاءِ آماده ڪندو .
اهڙي صورتحال ۾ ملڪ اندر سنجيده حڪمراني جي ضرورت آهي سياستدانن پاران ملڪ اندر ٿيندڙ دهشتگردي ۽ انساني جانين جي ضياءَ تي بيان بازيون ۽ مذمتون ته ڪيون پيون وڃن پر اهي ان عمل ۾ سنجيده نظر نه اچي رهيا آهن ملڪ اندر ادارن جي سخت ناڪامي نظر اچي رهي آهي . اڄ ملڪ جي سياستدانن جو اهو حال آهي ته هو هڪ ٻئي تي الزام تراشين کانسواءِ ٻئي ڪنهن مسئلي ڏانهن ڌيان گھٽ ڏئي رهيا آهن صرف ۽ صرف پنهنجي آقائن جي تحفظ لاءِ BLAME GAME کيڏي رهيا آهن هڪ پاسي اهي سياستدان آهن جيڪي هن وقت سياست ۾ سرگرم آهن ته ٻئي پاسي اهي جيڪي سياست ۾ پنهنجو وقت گذاري ويا . اسان وٽ ماضي ۾ اهڙي صورتحال رهي چڪي آهي ماضي مان سکڻ جي بجاءِ اسان اهي غلطيون ٻيهر دهرائي پنهنجو حال ۽ مستقبل تباهي ڏانهن وٺي پيا وڃون . پاڪستان جي موجوده صورتحال ۾ تباهي کان سواءِ ڪجھ به نظر نه اچي رهيو آهي سندن اهڙن روين سبب ڪڏهن ڪڏهن مونکي ايئن محسوس ٿيندو آهي ته ملڪ جا حڪمران قوم کي دهشتگردن جي رحم و ڪرم تي ڇڏي ملڪ کي ٽڪرا ٽڪرا ڪرڻ پويان رڌل آهن ڇو ته انهن کي ملڪ ۽ عوام سان ڪا به همدردي ۽ پيار نه آهي انهن کي پنهنجيون اعلي وزارتون ۽ عهدا عزيز آهن .
اهڙي صورتحال ۾ ذهن ۾ اهو سوال اچي ٿو ته پاڪستان جا سڀ کان وڏا دشمن طالبان آهن يا اسانجا سياستدان جيڪي مفادن جي سياست ڪري ملڪ جو ٻيڙو ٻوڙي رهيا آهن. موجوده وزير اعظم کي ڏسي ايئن لڳي رهيو آهي ڄڻ هو پاڪستان جو نه بلڪه لاهور جو وزير اعظم هجي انهن کي پنجاب جا مسئلا ته حل ڪرڻ ۾ وڏي دلچسپي آهي پر ملڪ جي مسئلن جي حل لاءِ آخر ايتري دلچسپي ڇو نه آهي ڇا صرف پنجاب ئي پاڪستان آهي .
ملڪ ۾ جيڪو ڪجھ ٿي رهيو آهي اهو سڀ ايجنسين جي نظر ۾ آهي پر هاڻي ايجنسين ۾ به سرد جنگ شروع ٿي چڪي آهي جنهن جي ڪري هو ڪيتريون ئي ڳالهيون لڪائي رهيا آهن جنهن جو فائدو دهشتگردن کي حاصل ٿي رهيو آهي . اڄ ڏينهن تائين ملڪ ۾ ڪا اهڙي پاليسي نه جوڙي وئي آهي جنهن جي اندر سڀ ايجنسيون ، ادارا ، پوليس ، رينجرز هڪ ٿي ڪم ڪن جن جي نگراني بهتر نموني سان ڪئي وڃي . اسان وٽ اهڙي پاليسي جي ضرورت آهي جيڪا هر سياستدان پارٽي ، مذهبي توڙي عام ماڻهو قبول ڪري ۽ ان تحت عمل ڪري . هتي مسئلن جو حل لفظن جي جادوگري سان نه بلڪه عمل سان ممڪن آهي . ملڪ ۾ دهشتگردي وڌي رهي آهي ان کي روڪڻ لاءِ ڪي به مثبت قدم نه پيا کنيا وڃن بس خاموشي سان تماشو ۽ بيگناهه ماڻهن جو قتل ڏٺو پيو وڃي ، اڄ دهشتگردن جي ايتري همت وڌي وئي آهي جو هو ملڪ جي ڪنهن به حصي ۾ ڪٿي به ڪنهن به وقت جيئن چاهن تيئن حملو ڪري ڪارروائي پوري ڪري سگھن ٿا ۽ پنهنجا مطالبا مڃرائي سگھن ٿا . دهشتگردن کي روڪڻ وارن کان وڌيڪ مضبوط دهشتگردن جو ساٿ ڏيڻ وارا ٿي چڪا آهن . اسانجا ادارا ، سياستدان پنهنجيون ذميرواريون صحيح نموني ادا نه ڪري رهيا آهن جنهن جي جيڪا ذميواري آهي ان کي اها نيڪ نيتي سان پوري ڪرڻ گھرجي .
جيڪڏهن انسانيت واري اک سان ڏسجي ته دهشتگردي ڪري بيگناهه ماڻهن کي مارڻ سان نه ته مذهب جي خدمت ڪري سگھجي ٿي نه ئي اهڙن عملن سان عوام کي ڪو فائدو رسائي سگھجي ٿو ، جبلن ۽ شهرن اندر پنهنجا ٺڪاڻا ٺاهي بيگناهه انسانن کي رت ۾ وهنجاريندڙن کي ٿورو اهو به سوچڻ گھرجي ته سندن اهڙن عملن سان سندن ناپاڪ ارادا ڪڏهن به ڪامياب نه ٿيندا نه ئي اهڙي طريقي سان پنهنجا مقصد ماڻي سگھجن ٿا جيڪڏهن ان ئي طريقي سان هٿيارن جي راند جاري رکي وئي ته ان سان نقصان ٻئي ڪنهن جو نه پر پنهنجو ئي ٿيندو جيڪو سڀ اڄ ٿي رهيو آهي . گذريل ڪجھ ڏهاڪن کان وٺي پاڪستان ۾ آپگھاتي حملا ڪندڙن ۽ دهشتگردي ڪندڙن جو جيڪو زور وڌيو آهي جنهن دوران هزارين بيگناهه انسان مارجي چڪا آهن ۽ ان کان وڌيڪ انگ اپاهج ۽ معذور ماڻهن جو موجود آهي جيڪي پنهنجيون اڌوريون زندگيون گذاري رهيا آهن جڏهن ايترين ڪاررواين باوجود دهشتگردن ۽ سندن ساٿارين کي ڪجھ به هڙ حاصل نه ٿيو آهي ته آئنده کين ڇا حاصل ٿيندو . ان لاءِ کين هٿيار ڦٽا ڪري محبت ، امن ، ڀائيچاري ۽ ترقي ڏانهن قدم وڌائي عوام جي حقن لاءِ حقيقي ۽ جمهوري انداز ۾ جدوجهد ڪرڻ گھرجي ڇو ته اهو طئي آهي ته ٻئي جي جان وٺندڙ پاڻ به محفوظ نه رهندو آهي . جيڪڏهن ايترين اپيلن ۽ درخواستن باوجود به دهشتگردن جو هنياءُ ٿڌو نه ٿو ٿئي ته حڪومت کي گھرجي ته ساڻن ڳالهين ڪرڻ بجاءِ سندن رستا سوڙها ڪري سندن ڪاررواين تي نظر رکي سختي سان منهن ڏنو وڃي ڇو ته اسين ڳالهين جي آڙ ۾ ڪيترين ئي جانين جا نظرانا ڏئي چڪا آهيون ان لاءِ ضروري آهي ته دهشتگردن جو ساهه مٺ ۾ آڻي سندن خاتمو ڪرڻ گھرجي ۽ هاڻي ڳالهين جا دور ختم ٿيڻ گھرجن ڇو ته دهشتگردن جي گھرن ۾ گل نه موڪلبا آهن جنهن لاءِ ضروري آهي ته حڪمران پنهنجيون نيتيون صاف ڪن ۽ هڪ آواز ٿي ملڪ اندر 66 سالن کان موجود گند کي صاف ڪيو وڃي .
chemist_mehwish@yahoo.com

Tuesday 6 August 2013

COLUMN ABOUTH PRISON ATTACK AND TERRORISM IN PAKISTAN BY MEHWISH ABBASI

MY COLUMN PUBLISHED IN DAILY AWAMI AWAZ #PPP #MQM #PMLN #PTI #PAKISTAN #WORLD @BBCWORLD 0N 2 AUGUST 2013 ABOUT #DIKHAN #PRISONATTACK
ڏوهارين جا جيلن تي ٿيندڙ حملا ؟ !

پاڪستان اندر ڪيترن ئي ادارن تي حملا ٿي چڪا آهن جنهن وقت دهشتگردن چاهيو آهي هنن پنهنجا گھربل مقصد ماڻڻ خاطر پنهنجي جان جي پرواهه ڪرڻ کان سواءِ مختلف مرحلن تي حملا ڪري پنهنجا مقصد ماڻيا آهن . تازو ڊيرا اسماعيل خان جيل تي 150 هٿيار بندن رات جي اونداهي ۾ حملو ڪري پنهنجا 200 کان 300 ساٿي ڇڏائي آزادي سان فرار ٿيڻ ۾ ڪامياب ٿي ويا جنهن سان اسانجي ملڪ جي وڏي بدنامي ٿي آهي . ڳجهين  ايجنسين طرفان حملي جي اطلاع باوجود اسانجي سرڪار سڳوري ۽ ادارا ننڊ ستل رهيا  اسانجي ملڪ اندر اهڙي قسم جو هي ڪو نئون واقعو نه آهي ان کان اڳ به جيلن ، ايجنسين ، ايئر بيسز ، ايئر پورٽن، چيڪ پوسٽن ۽ حساس ادارن مٿان حملا ٿي چڪا آهن جن ۾  هزارين بيگناهه انسانن سان گڏ پوليس ، فوج ۽ رينجرز جا اهلڪار پڻ پنهنجين جانين جا نظرانا ڏئي چڪا آهن .

ڊيرا اسماعيل خان جيل ۾ 5000 قيدي آهن جن مان ڪيترن تي دهشتگردي ۽ بم ڌماڪن جا ڪيس داخل آهن جن مان گھڻن جو تعلق طالبان سان آهي ، طالبان ڊيرا اسماعيل خان جيل تي حملو ڪيو انهن جي دعوي آهي ته ان حملي ۾ سندن هڪ ڪروڙ روپيا خرچ ٿيا آهن ڪيترين ئي گاڏين جو استعمال ڪيو ويو ، 50 کان 60 ڌماڪا ڪيا ويا . هي ڪارروائي اهڙي طرح سان ڪئي وئي جيئن ٽن ڪلاڪن جي انگلش ۽ هندوستاني فلمن ۾ ٿيندو آهي . اهي دهشتگرد ملڪ اندر ڪٿي به ڪنهن به جڳهه تي دبنگ انداز ۾ اچن ٿا ۽ پنهنجو ٽارگيٽ پورو ڪن ٿا جنهن جو ثبوت ڊيرا اسماعيل خان جيل آهي ، دهشتگرد جيل اندر داخل ٿي پنهنجي من ماني هلائڻ لڳا مائيڪ تي اعلان ڪري ڪري پنهنجي قيدي ساٿين کي سڏيندا رهيا ۽ انهن جي آزادي جو جشن ملهائيندا رهيا ڄڻ ته هي جيل نه انهن جو گھر يا پڪنڪ جي جڳهه هجي ۽ پنهنجي 243 کان وڌيڪ قيدي ساٿين کي ساڻ ڪري هليا ويا .

اسان گذريل ڪيتري ئي عرصي کان اهو تماشو ڏسي رهيا آهيون نه ئي طالبان سان ڳالهيون ٿين ٿيون نه وري انهن خلاف ڪارروائي ، گذريل حڪومت ته ڪُجھه نه ڪيو پر عوام کي موجوده حڪومت مان اميد هئي ، اهو واقعو جيڪڏهن ٻئي ملڪ ۾ ٿئي ها ته اتي قيامت اچي وڃي ها پر اسانجي رياست اسانجا ادارا مفلوج ٿي چڪا آهن . هن وقت اسان سرڪار جي رحم ۽ ڪرم تي نه بلڪه طالبان ۽ ٻوري بند لاش ڏيڻ وارن جي رحم ڪرم تي آهيون، جيڪي جڏهن چاهن اسانکي جيارن يا مارن . اهڙو ئي واقعو بنون ۾ به پيش آيو جنهن ۾ 350 قيدي فرار ڪرايا ويا، ان واقعي جي به خبر حڪومت کي اڳ ۾ ڏني وئي هئي پر ٿيو اهو جيڪو طالبان چيو اسان جا حڪمران ۽ عوام دهشتگردن جي رحم ڪرم تي آهن .

اهڙا ڪيترائي واقعا ملڪ ۾ پيش آيا آهن ، ڪراچي مهراڻ بيس ، پشاور ۾ حملا ، آئي ايس آئي ادارن تي حملا ، ميرٽ هوٽل تي حملو ٿيو ان سان گڏ تازو سکر ۾ آئي ايس آئي جي هيڊ ڪوارٽر تي حملو ڪيو ويو سکر جو حملو ان سڀ جي شروعات آهي ته  ان جي اطلاع هوندي به ڪي قدم نه کنيا ويا ، سڪيورٽي جا انتظام سخت نه ڪيا ويا . رياست جي اهڙي غير سنجيده رويي سبب اسانجي ملڪ ۾ دهشتگرد ايترا ته آزاد آهن جو ڪٿي به ڪارروائي ڪري سگھن ٿا. هاڻي ته ايئن محسوس ٿي رهيو آهي ته مستقبل ۾ اسلام آباد ، لاهور ۽ ڪراچي ۾ به اهڙا حملا ڪري دهشتگرد پنهنجي طاقت جو مظاهرو ڪندي، اهو ثابت ڪندا ته هو رياست کان وڌيڪ طاقتور آهن ۽ جنهن وقت جيئن چاهين ڪري سگھن ٿا . پهريان دهشتگردي بم ڌماڪن سان ڪئي ويندي هئي هاڻي پوري تياري ۽ سوين ساٿين سان حملا ڪيا پيا وڃن ، انهن وٽ ايترو پئسو ۽ اسلحو آخر ڪٿان ٿو اچي ۽ اهي ملڪ اندر ايتري آساني سان داخل ڪيئن ٿين ٿا ۽ رهن ٿا اها سڀ اسانجي ادارن جي سخت ناڪامي آهي .

اسانجا حڪمران ، گورنر ۽ صدر ته ملڪ جو پورو دورو به نه ٿا ڪن، اڄ تائين لاهور جا ڪيترا دورا ڪيا ويا ، ڪراچي ۽ بلوچستان جي حالتن  تي ڪيتري نظر رکي وئي ، فاٽا جي دوري جي ته ڳالهه پري اسانجا حڪمران پشاور جو ئي دورو نه ٿا ڪري سگھن . افغانستان جي صورتحال ايتري خراب آهي، تنهن هوندي به اتان جو صدر ڪرزئي ملڪ جي ڪنڊ ڪڙڇ جو دورو ڪري چڪو آهي . صوبائي ۽ وفاقي حڪومت اهڙن واقعن کي روڪڻ ۾ سخت ناڪام ٿي چڪي آهي فوج ، رينجرز ۽ انٽيليجنس جا ادارا سڀ وفاق جي نگراني ۾ آهن . انهن سڀني ادارن جي ناڪامي ۽ غيرسنجيدگي ڏسي عوام پنهنجو تحفظ ڪنهن کان گھري. جڏهن اسانجا ادارا ، جيلون ، آفيسون ۽ عبادت گاهون ئي محفوظ نه آهن ته عام ماڻهن جا گھر ۽ حياتيون ڪيئن محفوظ رهنديون .

دهشتگردن جون اهڙيون ڪارروايون ڪلاڪن جا ڪلاڪن جاري رهن ٿيون ، واقعي جي جاءِ تي موجود ماڻهن کي يرغمال بڻايو وڃي ٿو ، اسانجي فوج ۽ پوليس ايتري ته ناڪام آهي جو مقابلي جي دوران به انهن کان کٽي نه ٿي سگھي ۽ اهي دهشتگرد وڏي رعبدار انداز سان ڪارروائي مڪمل ڪري هليا وڃن ٿا . پوري ملڪ ۾ دهشتگرديءَ جي حڪمراني آهي پوءِ رياست ڪهڙي نالي ۾ باقي رهيل آهي، ان جا  ادارا ڇو آهن، جيڪي اسانجي حفاظت نه ٿا ڪري سگھن. ڏسجي ته  انهن جي اسانکي ڪهڙي ضرورت آهي جو  پوليس ، فوج ۽ رينجرز تي اربين روپيا خرچ ڪيا وڃن ٿا ملڪ ۽ قوم جو تحفظ يقيني نه آهي . ڏينهن و ڏينهن دهشتگرد مضبوط ٿيندا پيا وڃن ۽ حڪومت ڪمزور پئي ٿئي. جيڪڏهن ڪا حڪمت عملي جوڙي سخت قدم نه کنيا ويا ته اهو وقت پري نه آهي جو اهي عنصر اسانجي ملڪ جي ڪنهن به اداري کي آساني سان نشانو بڻائي سگھندا . اڄ به وقت آهي حڪومت پنهنجيون اکيون پٽي ۽ طالبان خلاف سخت قدم کڻي روزاني ٿيندڙ واقعن ۽ انساني جانين جي ضايع ٿيڻ تي افسوس جو اظهار ڪرڻ ۽ مذمت ڪرڻ کان اهو بهتر آهي ته رياست جي ادارن ، سڪيورٽي ، پوليس ۽ رينجرز کي مضبوط ڪيو وڃي، انهن کي جديد اسلحو ۽ جديد سهولتون مهيا ڪيون وڃن ته جيئن هو بهادريءَ سان دهشتگردن جو مقابلو ڪن ته جيئن اهي پاڪستان جو رستو ئي وساري ڇڏين . ياد رهي ته دهشتگردن سان ڪڏهن به ڳالهيون نه ڪيون وينديون آهن ، ڏوهارين وٽ هلي نه وڃبو آهي، انهن خلاف ڪارروايون ڪيون وينديو آهن . رياست جا ادارا ايترا ته مضبوط هجن جو ڪو به دهشتگرد اسانجي ملڪ کي ڪنهن به طريقي سان نشانو نه بڻائي سگھي . ملڪ اندر وڌندڙ دهشتگردي کي چٿڻ لاءِ سياستدانن پاران اي پي سي سڏائڻ تي زور ڏنو پيو وڃي، جڏهن ته ان کان اڳ سڏايل اي پي سيز تي ڪهڙو عمل ٿيو آهي جو هن وقت ٽيهر اي پي سي سڏائڻ جون ڳالهيون ڪيون پيون وڃن، ان سڄي عمل کان بهتر ٿيندو ته رياست پنهنجيون ذميواريون نيڪ نيتيءَ سان ادا ڪري ادارن کي متحرڪ ڪري عوام جي جان ۽ مال جو تحفظ ڪيو وڃي، جيڪڏهن اهڙي آزادي سان جيل ٽوڙي ڏوهارين کي آزاد ڪرائڻ  جي راهه کان نه روڪيو ويندو ته اسانجي ملڪ مان دهشتگردي ۽ بد امني جو راڄ ختم ٿيڻ ناممڪن آهي.

مهوش عباسي

COLUMN ABOUTH PRISON ATTACK AND TERRORISM IN PAKISTAN BY MEHWISH ABBASI

MY COLUMN PUBLISHED IN DAILY AWAMI AWAZ #PPP #MQM #PMLN #PTI #PAKISTAN #WORLD @BBCWORLD 0N 2 AUGUST 2013 ABOUT #DIKHAN #PRISONATTACK
ڏوهارين جا جيلن تي ٿيندڙ حملا ؟ !

پاڪستان اندر ڪيترن ئي ادارن تي حملا ٿي چڪا آهن جنهن وقت دهشتگردن چاهيو آهي هنن پنهنجا گھربل مقصد ماڻڻ خاطر پنهنجي جان جي پرواهه ڪرڻ کان سواءِ مختلف مرحلن تي حملا ڪري پنهنجا مقصد ماڻيا آهن . تازو ڊيرا اسماعيل خان جيل تي 150 هٿيار بندن رات جي اونداهي ۾ حملو ڪري پنهنجا 200 کان 300 ساٿي ڇڏائي آزادي سان فرار ٿيڻ ۾ ڪامياب ٿي ويا جنهن سان اسانجي ملڪ جي وڏي بدنامي ٿي آهي . ڳجهين  ايجنسين طرفان حملي جي اطلاع باوجود اسانجي سرڪار سڳوري ۽ ادارا ننڊ ستل رهيا  اسانجي ملڪ اندر اهڙي قسم جو هي ڪو نئون واقعو نه آهي ان کان اڳ به جيلن ، ايجنسين ، ايئر بيسز ، ايئر پورٽن، چيڪ پوسٽن ۽ حساس ادارن مٿان حملا ٿي چڪا آهن جن ۾  هزارين بيگناهه انسانن سان گڏ پوليس ، فوج ۽ رينجرز جا اهلڪار پڻ پنهنجين جانين جا نظرانا ڏئي چڪا آهن .

ڊيرا اسماعيل خان جيل ۾ 5000 قيدي آهن جن مان ڪيترن تي دهشتگردي ۽ بم ڌماڪن جا ڪيس داخل آهن جن مان گھڻن جو تعلق طالبان سان آهي ، طالبان ڊيرا اسماعيل خان جيل تي حملو ڪيو انهن جي دعوي آهي ته ان حملي ۾ سندن هڪ ڪروڙ روپيا خرچ ٿيا آهن ڪيترين ئي گاڏين جو استعمال ڪيو ويو ، 50 کان 60 ڌماڪا ڪيا ويا . هي ڪارروائي اهڙي طرح سان ڪئي وئي جيئن ٽن ڪلاڪن جي انگلش ۽ هندوستاني فلمن ۾ ٿيندو آهي . اهي دهشتگرد ملڪ اندر ڪٿي به ڪنهن به جڳهه تي دبنگ انداز ۾ اچن ٿا ۽ پنهنجو ٽارگيٽ پورو ڪن ٿا جنهن جو ثبوت ڊيرا اسماعيل خان جيل آهي ، دهشتگرد جيل اندر داخل ٿي پنهنجي من ماني هلائڻ لڳا مائيڪ تي اعلان ڪري ڪري پنهنجي قيدي ساٿين کي سڏيندا رهيا ۽ انهن جي آزادي جو جشن ملهائيندا رهيا ڄڻ ته هي جيل نه انهن جو گھر يا پڪنڪ جي جڳهه هجي ۽ پنهنجي 243 کان وڌيڪ قيدي ساٿين کي ساڻ ڪري هليا ويا .

اسان گذريل ڪيتري ئي عرصي کان اهو تماشو ڏسي رهيا آهيون نه ئي طالبان سان ڳالهيون ٿين ٿيون نه وري انهن خلاف ڪارروائي ، گذريل حڪومت ته ڪُجھه نه ڪيو پر عوام کي موجوده حڪومت مان اميد هئي ، اهو واقعو جيڪڏهن ٻئي ملڪ ۾ ٿئي ها ته اتي قيامت اچي وڃي ها پر اسانجي رياست اسانجا ادارا مفلوج ٿي چڪا آهن . هن وقت اسان سرڪار جي رحم ۽ ڪرم تي نه بلڪه طالبان ۽ ٻوري بند لاش ڏيڻ وارن جي رحم ڪرم تي آهيون، جيڪي جڏهن چاهن اسانکي جيارن يا مارن . اهڙو ئي واقعو بنون ۾ به پيش آيو جنهن ۾ 350 قيدي فرار ڪرايا ويا، ان واقعي جي به خبر حڪومت کي اڳ ۾ ڏني وئي هئي پر ٿيو اهو جيڪو طالبان چيو اسان جا حڪمران ۽ عوام دهشتگردن جي رحم ڪرم تي آهن .

اهڙا ڪيترائي واقعا ملڪ ۾ پيش آيا آهن ، ڪراچي مهراڻ بيس ، پشاور ۾ حملا ، آئي ايس آئي ادارن تي حملا ، ميرٽ هوٽل تي حملو ٿيو ان سان گڏ تازو سکر ۾ آئي ايس آئي جي هيڊ ڪوارٽر تي حملو ڪيو ويو سکر جو حملو ان سڀ جي شروعات آهي ته  ان جي اطلاع هوندي به ڪي قدم نه کنيا ويا ، سڪيورٽي جا انتظام سخت نه ڪيا ويا . رياست جي اهڙي غير سنجيده رويي سبب اسانجي ملڪ ۾ دهشتگرد ايترا ته آزاد آهن جو ڪٿي به ڪارروائي ڪري سگھن ٿا. هاڻي ته ايئن محسوس ٿي رهيو آهي ته مستقبل ۾ اسلام آباد ، لاهور ۽ ڪراچي ۾ به اهڙا حملا ڪري دهشتگرد پنهنجي طاقت جو مظاهرو ڪندي، اهو ثابت ڪندا ته هو رياست کان وڌيڪ طاقتور آهن ۽ جنهن وقت جيئن چاهين ڪري سگھن ٿا . پهريان دهشتگردي بم ڌماڪن سان ڪئي ويندي هئي هاڻي پوري تياري ۽ سوين ساٿين سان حملا ڪيا پيا وڃن ، انهن وٽ ايترو پئسو ۽ اسلحو آخر ڪٿان ٿو اچي ۽ اهي ملڪ اندر ايتري آساني سان داخل ڪيئن ٿين ٿا ۽ رهن ٿا اها سڀ اسانجي ادارن جي سخت ناڪامي آهي .

اسانجا حڪمران ، گورنر ۽ صدر ته ملڪ جو پورو دورو به نه ٿا ڪن، اڄ تائين لاهور جا ڪيترا دورا ڪيا ويا ، ڪراچي ۽ بلوچستان جي حالتن  تي ڪيتري نظر رکي وئي ، فاٽا جي دوري جي ته ڳالهه پري اسانجا حڪمران پشاور جو ئي دورو نه ٿا ڪري سگھن . افغانستان جي صورتحال ايتري خراب آهي، تنهن هوندي به اتان جو صدر ڪرزئي ملڪ جي ڪنڊ ڪڙڇ جو دورو ڪري چڪو آهي . صوبائي ۽ وفاقي حڪومت اهڙن واقعن کي روڪڻ ۾ سخت ناڪام ٿي چڪي آهي فوج ، رينجرز ۽ انٽيليجنس جا ادارا سڀ وفاق جي نگراني ۾ آهن . انهن سڀني ادارن جي ناڪامي ۽ غيرسنجيدگي ڏسي عوام پنهنجو تحفظ ڪنهن کان گھري. جڏهن اسانجا ادارا ، جيلون ، آفيسون ۽ عبادت گاهون ئي محفوظ نه آهن ته عام ماڻهن جا گھر ۽ حياتيون ڪيئن محفوظ رهنديون .

دهشتگردن جون اهڙيون ڪارروايون ڪلاڪن جا ڪلاڪن جاري رهن ٿيون ، واقعي جي جاءِ تي موجود ماڻهن کي يرغمال بڻايو وڃي ٿو ، اسانجي فوج ۽ پوليس ايتري ته ناڪام آهي جو مقابلي جي دوران به انهن کان کٽي نه ٿي سگھي ۽ اهي دهشتگرد وڏي رعبدار انداز سان ڪارروائي مڪمل ڪري هليا وڃن ٿا . پوري ملڪ ۾ دهشتگرديءَ جي حڪمراني آهي پوءِ رياست ڪهڙي نالي ۾ باقي رهيل آهي، ان جا  ادارا ڇو آهن، جيڪي اسانجي حفاظت نه ٿا ڪري سگھن. ڏسجي ته  انهن جي اسانکي ڪهڙي ضرورت آهي جو  پوليس ، فوج ۽ رينجرز تي اربين روپيا خرچ ڪيا وڃن ٿا ملڪ ۽ قوم جو تحفظ يقيني نه آهي . ڏينهن و ڏينهن دهشتگرد مضبوط ٿيندا پيا وڃن ۽ حڪومت ڪمزور پئي ٿئي. جيڪڏهن ڪا حڪمت عملي جوڙي سخت قدم نه کنيا ويا ته اهو وقت پري نه آهي جو اهي عنصر اسانجي ملڪ جي ڪنهن به اداري کي آساني سان نشانو بڻائي سگھندا . اڄ به وقت آهي حڪومت پنهنجيون اکيون پٽي ۽ طالبان خلاف سخت قدم کڻي روزاني ٿيندڙ واقعن ۽ انساني جانين جي ضايع ٿيڻ تي افسوس جو اظهار ڪرڻ ۽ مذمت ڪرڻ کان اهو بهتر آهي ته رياست جي ادارن ، سڪيورٽي ، پوليس ۽ رينجرز کي مضبوط ڪيو وڃي، انهن کي جديد اسلحو ۽ جديد سهولتون مهيا ڪيون وڃن ته جيئن هو بهادريءَ سان دهشتگردن جو مقابلو ڪن ته جيئن اهي پاڪستان جو رستو ئي وساري ڇڏين . ياد رهي ته دهشتگردن سان ڪڏهن به ڳالهيون نه ڪيون وينديون آهن ، ڏوهارين وٽ هلي نه وڃبو آهي، انهن خلاف ڪارروايون ڪيون وينديو آهن . رياست جا ادارا ايترا ته مضبوط هجن جو ڪو به دهشتگرد اسانجي ملڪ کي ڪنهن به طريقي سان نشانو نه بڻائي سگھي . ملڪ اندر وڌندڙ دهشتگردي کي چٿڻ لاءِ سياستدانن پاران اي پي سي سڏائڻ تي زور ڏنو پيو وڃي، جڏهن ته ان کان اڳ سڏايل اي پي سيز تي ڪهڙو عمل ٿيو آهي جو هن وقت ٽيهر اي پي سي سڏائڻ جون ڳالهيون ڪيون پيون وڃن، ان سڄي عمل کان بهتر ٿيندو ته رياست پنهنجيون ذميواريون نيڪ نيتيءَ سان ادا ڪري ادارن کي متحرڪ ڪري عوام جي جان ۽ مال جو تحفظ ڪيو وڃي، جيڪڏهن اهڙي آزادي سان جيل ٽوڙي ڏوهارين کي آزاد ڪرائڻ  جي راهه کان نه روڪيو ويندو ته اسانجي ملڪ مان دهشتگردي ۽ بد امني جو راڄ ختم ٿيڻ ناممڪن آهي.

مهوش عباسي

COLUMN ABOUTH PRISON ATTACK AND TERRORISM IN PAKISTAN BY MEHWISH ABBASI

MY COLUMN PUBLISHED IN DAILY AWAMI AWAZ #PPP #MQM #PMLN #PTI #PAKISTAN #WORLD @BBCWORLD 0N 2 AUGUST 2013 ABOUT #DIKHAN #PRISONATTACK
ڏوهارين جا جيلن تي ٿيندڙ حملا ؟ !

پاڪستان اندر ڪيترن ئي ادارن تي حملا ٿي چڪا آهن جنهن وقت دهشتگردن چاهيو آهي هنن پنهنجا گھربل مقصد ماڻڻ خاطر پنهنجي جان جي پرواهه ڪرڻ کان سواءِ مختلف مرحلن تي حملا ڪري پنهنجا مقصد ماڻيا آهن . تازو ڊيرا اسماعيل خان جيل تي 150 هٿيار بندن رات جي اونداهي ۾ حملو ڪري پنهنجا 200 کان 300 ساٿي ڇڏائي آزادي سان فرار ٿيڻ ۾ ڪامياب ٿي ويا جنهن سان اسانجي ملڪ جي وڏي بدنامي ٿي آهي . ڳجهين  ايجنسين طرفان حملي جي اطلاع باوجود اسانجي سرڪار سڳوري ۽ ادارا ننڊ ستل رهيا  اسانجي ملڪ اندر اهڙي قسم جو هي ڪو نئون واقعو نه آهي ان کان اڳ به جيلن ، ايجنسين ، ايئر بيسز ، ايئر پورٽن، چيڪ پوسٽن ۽ حساس ادارن مٿان حملا ٿي چڪا آهن جن ۾  هزارين بيگناهه انسانن سان گڏ پوليس ، فوج ۽ رينجرز جا اهلڪار پڻ پنهنجين جانين جا نظرانا ڏئي چڪا آهن .

ڊيرا اسماعيل خان جيل ۾ 5000 قيدي آهن جن مان ڪيترن تي دهشتگردي ۽ بم ڌماڪن جا ڪيس داخل آهن جن مان گھڻن جو تعلق طالبان سان آهي ، طالبان ڊيرا اسماعيل خان جيل تي حملو ڪيو انهن جي دعوي آهي ته ان حملي ۾ سندن هڪ ڪروڙ روپيا خرچ ٿيا آهن ڪيترين ئي گاڏين جو استعمال ڪيو ويو ، 50 کان 60 ڌماڪا ڪيا ويا . هي ڪارروائي اهڙي طرح سان ڪئي وئي جيئن ٽن ڪلاڪن جي انگلش ۽ هندوستاني فلمن ۾ ٿيندو آهي . اهي دهشتگرد ملڪ اندر ڪٿي به ڪنهن به جڳهه تي دبنگ انداز ۾ اچن ٿا ۽ پنهنجو ٽارگيٽ پورو ڪن ٿا جنهن جو ثبوت ڊيرا اسماعيل خان جيل آهي ، دهشتگرد جيل اندر داخل ٿي پنهنجي من ماني هلائڻ لڳا مائيڪ تي اعلان ڪري ڪري پنهنجي قيدي ساٿين کي سڏيندا رهيا ۽ انهن جي آزادي جو جشن ملهائيندا رهيا ڄڻ ته هي جيل نه انهن جو گھر يا پڪنڪ جي جڳهه هجي ۽ پنهنجي 243 کان وڌيڪ قيدي ساٿين کي ساڻ ڪري هليا ويا .

اسان گذريل ڪيتري ئي عرصي کان اهو تماشو ڏسي رهيا آهيون نه ئي طالبان سان ڳالهيون ٿين ٿيون نه وري انهن خلاف ڪارروائي ، گذريل حڪومت ته ڪُجھه نه ڪيو پر عوام کي موجوده حڪومت مان اميد هئي ، اهو واقعو جيڪڏهن ٻئي ملڪ ۾ ٿئي ها ته اتي قيامت اچي وڃي ها پر اسانجي رياست اسانجا ادارا مفلوج ٿي چڪا آهن . هن وقت اسان سرڪار جي رحم ۽ ڪرم تي نه بلڪه طالبان ۽ ٻوري بند لاش ڏيڻ وارن جي رحم ڪرم تي آهيون، جيڪي جڏهن چاهن اسانکي جيارن يا مارن . اهڙو ئي واقعو بنون ۾ به پيش آيو جنهن ۾ 350 قيدي فرار ڪرايا ويا، ان واقعي جي به خبر حڪومت کي اڳ ۾ ڏني وئي هئي پر ٿيو اهو جيڪو طالبان چيو اسان جا حڪمران ۽ عوام دهشتگردن جي رحم ڪرم تي آهن .

اهڙا ڪيترائي واقعا ملڪ ۾ پيش آيا آهن ، ڪراچي مهراڻ بيس ، پشاور ۾ حملا ، آئي ايس آئي ادارن تي حملا ، ميرٽ هوٽل تي حملو ٿيو ان سان گڏ تازو سکر ۾ آئي ايس آئي جي هيڊ ڪوارٽر تي حملو ڪيو ويو سکر جو حملو ان سڀ جي شروعات آهي ته  ان جي اطلاع هوندي به ڪي قدم نه کنيا ويا ، سڪيورٽي جا انتظام سخت نه ڪيا ويا . رياست جي اهڙي غير سنجيده رويي سبب اسانجي ملڪ ۾ دهشتگرد ايترا ته آزاد آهن جو ڪٿي به ڪارروائي ڪري سگھن ٿا. هاڻي ته ايئن محسوس ٿي رهيو آهي ته مستقبل ۾ اسلام آباد ، لاهور ۽ ڪراچي ۾ به اهڙا حملا ڪري دهشتگرد پنهنجي طاقت جو مظاهرو ڪندي، اهو ثابت ڪندا ته هو رياست کان وڌيڪ طاقتور آهن ۽ جنهن وقت جيئن چاهين ڪري سگھن ٿا . پهريان دهشتگردي بم ڌماڪن سان ڪئي ويندي هئي هاڻي پوري تياري ۽ سوين ساٿين سان حملا ڪيا پيا وڃن ، انهن وٽ ايترو پئسو ۽ اسلحو آخر ڪٿان ٿو اچي ۽ اهي ملڪ اندر ايتري آساني سان داخل ڪيئن ٿين ٿا ۽ رهن ٿا اها سڀ اسانجي ادارن جي سخت ناڪامي آهي .

اسانجا حڪمران ، گورنر ۽ صدر ته ملڪ جو پورو دورو به نه ٿا ڪن، اڄ تائين لاهور جا ڪيترا دورا ڪيا ويا ، ڪراچي ۽ بلوچستان جي حالتن  تي ڪيتري نظر رکي وئي ، فاٽا جي دوري جي ته ڳالهه پري اسانجا حڪمران پشاور جو ئي دورو نه ٿا ڪري سگھن . افغانستان جي صورتحال ايتري خراب آهي، تنهن هوندي به اتان جو صدر ڪرزئي ملڪ جي ڪنڊ ڪڙڇ جو دورو ڪري چڪو آهي . صوبائي ۽ وفاقي حڪومت اهڙن واقعن کي روڪڻ ۾ سخت ناڪام ٿي چڪي آهي فوج ، رينجرز ۽ انٽيليجنس جا ادارا سڀ وفاق جي نگراني ۾ آهن . انهن سڀني ادارن جي ناڪامي ۽ غيرسنجيدگي ڏسي عوام پنهنجو تحفظ ڪنهن کان گھري. جڏهن اسانجا ادارا ، جيلون ، آفيسون ۽ عبادت گاهون ئي محفوظ نه آهن ته عام ماڻهن جا گھر ۽ حياتيون ڪيئن محفوظ رهنديون .

دهشتگردن جون اهڙيون ڪارروايون ڪلاڪن جا ڪلاڪن جاري رهن ٿيون ، واقعي جي جاءِ تي موجود ماڻهن کي يرغمال بڻايو وڃي ٿو ، اسانجي فوج ۽ پوليس ايتري ته ناڪام آهي جو مقابلي جي دوران به انهن کان کٽي نه ٿي سگھي ۽ اهي دهشتگرد وڏي رعبدار انداز سان ڪارروائي مڪمل ڪري هليا وڃن ٿا . پوري ملڪ ۾ دهشتگرديءَ جي حڪمراني آهي پوءِ رياست ڪهڙي نالي ۾ باقي رهيل آهي، ان جا  ادارا ڇو آهن، جيڪي اسانجي حفاظت نه ٿا ڪري سگھن. ڏسجي ته  انهن جي اسانکي ڪهڙي ضرورت آهي جو  پوليس ، فوج ۽ رينجرز تي اربين روپيا خرچ ڪيا وڃن ٿا ملڪ ۽ قوم جو تحفظ يقيني نه آهي . ڏينهن و ڏينهن دهشتگرد مضبوط ٿيندا پيا وڃن ۽ حڪومت ڪمزور پئي ٿئي. جيڪڏهن ڪا حڪمت عملي جوڙي سخت قدم نه کنيا ويا ته اهو وقت پري نه آهي جو اهي عنصر اسانجي ملڪ جي ڪنهن به اداري کي آساني سان نشانو بڻائي سگھندا . اڄ به وقت آهي حڪومت پنهنجيون اکيون پٽي ۽ طالبان خلاف سخت قدم کڻي روزاني ٿيندڙ واقعن ۽ انساني جانين جي ضايع ٿيڻ تي افسوس جو اظهار ڪرڻ ۽ مذمت ڪرڻ کان اهو بهتر آهي ته رياست جي ادارن ، سڪيورٽي ، پوليس ۽ رينجرز کي مضبوط ڪيو وڃي، انهن کي جديد اسلحو ۽ جديد سهولتون مهيا ڪيون وڃن ته جيئن هو بهادريءَ سان دهشتگردن جو مقابلو ڪن ته جيئن اهي پاڪستان جو رستو ئي وساري ڇڏين . ياد رهي ته دهشتگردن سان ڪڏهن به ڳالهيون نه ڪيون وينديون آهن ، ڏوهارين وٽ هلي نه وڃبو آهي، انهن خلاف ڪارروايون ڪيون وينديو آهن . رياست جا ادارا ايترا ته مضبوط هجن جو ڪو به دهشتگرد اسانجي ملڪ کي ڪنهن به طريقي سان نشانو نه بڻائي سگھي . ملڪ اندر وڌندڙ دهشتگردي کي چٿڻ لاءِ سياستدانن پاران اي پي سي سڏائڻ تي زور ڏنو پيو وڃي، جڏهن ته ان کان اڳ سڏايل اي پي سيز تي ڪهڙو عمل ٿيو آهي جو هن وقت ٽيهر اي پي سي سڏائڻ جون ڳالهيون ڪيون پيون وڃن، ان سڄي عمل کان بهتر ٿيندو ته رياست پنهنجيون ذميواريون نيڪ نيتيءَ سان ادا ڪري ادارن کي متحرڪ ڪري عوام جي جان ۽ مال جو تحفظ ڪيو وڃي، جيڪڏهن اهڙي آزادي سان جيل ٽوڙي ڏوهارين کي آزاد ڪرائڻ  جي راهه کان نه روڪيو ويندو ته اسانجي ملڪ مان دهشتگردي ۽ بد امني جو راڄ ختم ٿيڻ ناممڪن آهي.

مهوش عباسي

COLUMN ABOUTH PRISON ATTACK AND TERRORISM IN PAKISTAN BY MEHWISH ABBASI

MY COLUMN PUBLISHED IN DAILY AWAMI AWAZ #PPP #MQM #PMLN #PTI #PAKISTAN #WORLD @BBCWORLD 0N 2 AUGUST 2013 ABOUT #DIKHAN #PRISONATTACK
ڏوهارين جا جيلن تي ٿيندڙ حملا ؟ !

پاڪستان اندر ڪيترن ئي ادارن تي حملا ٿي چڪا آهن جنهن وقت دهشتگردن چاهيو آهي هنن پنهنجا گھربل مقصد ماڻڻ خاطر پنهنجي جان جي پرواهه ڪرڻ کان سواءِ مختلف مرحلن تي حملا ڪري پنهنجا مقصد ماڻيا آهن . تازو ڊيرا اسماعيل خان جيل تي 150 هٿيار بندن رات جي اونداهي ۾ حملو ڪري پنهنجا 200 کان 300 ساٿي ڇڏائي آزادي سان فرار ٿيڻ ۾ ڪامياب ٿي ويا جنهن سان اسانجي ملڪ جي وڏي بدنامي ٿي آهي . ڳجهين  ايجنسين طرفان حملي جي اطلاع باوجود اسانجي سرڪار سڳوري ۽ ادارا ننڊ ستل رهيا  اسانجي ملڪ اندر اهڙي قسم جو هي ڪو نئون واقعو نه آهي ان کان اڳ به جيلن ، ايجنسين ، ايئر بيسز ، ايئر پورٽن، چيڪ پوسٽن ۽ حساس ادارن مٿان حملا ٿي چڪا آهن جن ۾  هزارين بيگناهه انسانن سان گڏ پوليس ، فوج ۽ رينجرز جا اهلڪار پڻ پنهنجين جانين جا نظرانا ڏئي چڪا آهن .

ڊيرا اسماعيل خان جيل ۾ 5000 قيدي آهن جن مان ڪيترن تي دهشتگردي ۽ بم ڌماڪن جا ڪيس داخل آهن جن مان گھڻن جو تعلق طالبان سان آهي ، طالبان ڊيرا اسماعيل خان جيل تي حملو ڪيو انهن جي دعوي آهي ته ان حملي ۾ سندن هڪ ڪروڙ روپيا خرچ ٿيا آهن ڪيترين ئي گاڏين جو استعمال ڪيو ويو ، 50 کان 60 ڌماڪا ڪيا ويا . هي ڪارروائي اهڙي طرح سان ڪئي وئي جيئن ٽن ڪلاڪن جي انگلش ۽ هندوستاني فلمن ۾ ٿيندو آهي . اهي دهشتگرد ملڪ اندر ڪٿي به ڪنهن به جڳهه تي دبنگ انداز ۾ اچن ٿا ۽ پنهنجو ٽارگيٽ پورو ڪن ٿا جنهن جو ثبوت ڊيرا اسماعيل خان جيل آهي ، دهشتگرد جيل اندر داخل ٿي پنهنجي من ماني هلائڻ لڳا مائيڪ تي اعلان ڪري ڪري پنهنجي قيدي ساٿين کي سڏيندا رهيا ۽ انهن جي آزادي جو جشن ملهائيندا رهيا ڄڻ ته هي جيل نه انهن جو گھر يا پڪنڪ جي جڳهه هجي ۽ پنهنجي 243 کان وڌيڪ قيدي ساٿين کي ساڻ ڪري هليا ويا .

اسان گذريل ڪيتري ئي عرصي کان اهو تماشو ڏسي رهيا آهيون نه ئي طالبان سان ڳالهيون ٿين ٿيون نه وري انهن خلاف ڪارروائي ، گذريل حڪومت ته ڪُجھه نه ڪيو پر عوام کي موجوده حڪومت مان اميد هئي ، اهو واقعو جيڪڏهن ٻئي ملڪ ۾ ٿئي ها ته اتي قيامت اچي وڃي ها پر اسانجي رياست اسانجا ادارا مفلوج ٿي چڪا آهن . هن وقت اسان سرڪار جي رحم ۽ ڪرم تي نه بلڪه طالبان ۽ ٻوري بند لاش ڏيڻ وارن جي رحم ڪرم تي آهيون، جيڪي جڏهن چاهن اسانکي جيارن يا مارن . اهڙو ئي واقعو بنون ۾ به پيش آيو جنهن ۾ 350 قيدي فرار ڪرايا ويا، ان واقعي جي به خبر حڪومت کي اڳ ۾ ڏني وئي هئي پر ٿيو اهو جيڪو طالبان چيو اسان جا حڪمران ۽ عوام دهشتگردن جي رحم ڪرم تي آهن .

اهڙا ڪيترائي واقعا ملڪ ۾ پيش آيا آهن ، ڪراچي مهراڻ بيس ، پشاور ۾ حملا ، آئي ايس آئي ادارن تي حملا ، ميرٽ هوٽل تي حملو ٿيو ان سان گڏ تازو سکر ۾ آئي ايس آئي جي هيڊ ڪوارٽر تي حملو ڪيو ويو سکر جو حملو ان سڀ جي شروعات آهي ته  ان جي اطلاع هوندي به ڪي قدم نه کنيا ويا ، سڪيورٽي جا انتظام سخت نه ڪيا ويا . رياست جي اهڙي غير سنجيده رويي سبب اسانجي ملڪ ۾ دهشتگرد ايترا ته آزاد آهن جو ڪٿي به ڪارروائي ڪري سگھن ٿا. هاڻي ته ايئن محسوس ٿي رهيو آهي ته مستقبل ۾ اسلام آباد ، لاهور ۽ ڪراچي ۾ به اهڙا حملا ڪري دهشتگرد پنهنجي طاقت جو مظاهرو ڪندي، اهو ثابت ڪندا ته هو رياست کان وڌيڪ طاقتور آهن ۽ جنهن وقت جيئن چاهين ڪري سگھن ٿا . پهريان دهشتگردي بم ڌماڪن سان ڪئي ويندي هئي هاڻي پوري تياري ۽ سوين ساٿين سان حملا ڪيا پيا وڃن ، انهن وٽ ايترو پئسو ۽ اسلحو آخر ڪٿان ٿو اچي ۽ اهي ملڪ اندر ايتري آساني سان داخل ڪيئن ٿين ٿا ۽ رهن ٿا اها سڀ اسانجي ادارن جي سخت ناڪامي آهي .

اسانجا حڪمران ، گورنر ۽ صدر ته ملڪ جو پورو دورو به نه ٿا ڪن، اڄ تائين لاهور جا ڪيترا دورا ڪيا ويا ، ڪراچي ۽ بلوچستان جي حالتن  تي ڪيتري نظر رکي وئي ، فاٽا جي دوري جي ته ڳالهه پري اسانجا حڪمران پشاور جو ئي دورو نه ٿا ڪري سگھن . افغانستان جي صورتحال ايتري خراب آهي، تنهن هوندي به اتان جو صدر ڪرزئي ملڪ جي ڪنڊ ڪڙڇ جو دورو ڪري چڪو آهي . صوبائي ۽ وفاقي حڪومت اهڙن واقعن کي روڪڻ ۾ سخت ناڪام ٿي چڪي آهي فوج ، رينجرز ۽ انٽيليجنس جا ادارا سڀ وفاق جي نگراني ۾ آهن . انهن سڀني ادارن جي ناڪامي ۽ غيرسنجيدگي ڏسي عوام پنهنجو تحفظ ڪنهن کان گھري. جڏهن اسانجا ادارا ، جيلون ، آفيسون ۽ عبادت گاهون ئي محفوظ نه آهن ته عام ماڻهن جا گھر ۽ حياتيون ڪيئن محفوظ رهنديون .

دهشتگردن جون اهڙيون ڪارروايون ڪلاڪن جا ڪلاڪن جاري رهن ٿيون ، واقعي جي جاءِ تي موجود ماڻهن کي يرغمال بڻايو وڃي ٿو ، اسانجي فوج ۽ پوليس ايتري ته ناڪام آهي جو مقابلي جي دوران به انهن کان کٽي نه ٿي سگھي ۽ اهي دهشتگرد وڏي رعبدار انداز سان ڪارروائي مڪمل ڪري هليا وڃن ٿا . پوري ملڪ ۾ دهشتگرديءَ جي حڪمراني آهي پوءِ رياست ڪهڙي نالي ۾ باقي رهيل آهي، ان جا  ادارا ڇو آهن، جيڪي اسانجي حفاظت نه ٿا ڪري سگھن. ڏسجي ته  انهن جي اسانکي ڪهڙي ضرورت آهي جو  پوليس ، فوج ۽ رينجرز تي اربين روپيا خرچ ڪيا وڃن ٿا ملڪ ۽ قوم جو تحفظ يقيني نه آهي . ڏينهن و ڏينهن دهشتگرد مضبوط ٿيندا پيا وڃن ۽ حڪومت ڪمزور پئي ٿئي. جيڪڏهن ڪا حڪمت عملي جوڙي سخت قدم نه کنيا ويا ته اهو وقت پري نه آهي جو اهي عنصر اسانجي ملڪ جي ڪنهن به اداري کي آساني سان نشانو بڻائي سگھندا . اڄ به وقت آهي حڪومت پنهنجيون اکيون پٽي ۽ طالبان خلاف سخت قدم کڻي روزاني ٿيندڙ واقعن ۽ انساني جانين جي ضايع ٿيڻ تي افسوس جو اظهار ڪرڻ ۽ مذمت ڪرڻ کان اهو بهتر آهي ته رياست جي ادارن ، سڪيورٽي ، پوليس ۽ رينجرز کي مضبوط ڪيو وڃي، انهن کي جديد اسلحو ۽ جديد سهولتون مهيا ڪيون وڃن ته جيئن هو بهادريءَ سان دهشتگردن جو مقابلو ڪن ته جيئن اهي پاڪستان جو رستو ئي وساري ڇڏين . ياد رهي ته دهشتگردن سان ڪڏهن به ڳالهيون نه ڪيون وينديون آهن ، ڏوهارين وٽ هلي نه وڃبو آهي، انهن خلاف ڪارروايون ڪيون وينديو آهن . رياست جا ادارا ايترا ته مضبوط هجن جو ڪو به دهشتگرد اسانجي ملڪ کي ڪنهن به طريقي سان نشانو نه بڻائي سگھي . ملڪ اندر وڌندڙ دهشتگردي کي چٿڻ لاءِ سياستدانن پاران اي پي سي سڏائڻ تي زور ڏنو پيو وڃي، جڏهن ته ان کان اڳ سڏايل اي پي سيز تي ڪهڙو عمل ٿيو آهي جو هن وقت ٽيهر اي پي سي سڏائڻ جون ڳالهيون ڪيون پيون وڃن، ان سڄي عمل کان بهتر ٿيندو ته رياست پنهنجيون ذميواريون نيڪ نيتيءَ سان ادا ڪري ادارن کي متحرڪ ڪري عوام جي جان ۽ مال جو تحفظ ڪيو وڃي، جيڪڏهن اهڙي آزادي سان جيل ٽوڙي ڏوهارين کي آزاد ڪرائڻ  جي راهه کان نه روڪيو ويندو ته اسانجي ملڪ مان دهشتگردي ۽ بد امني جو راڄ ختم ٿيڻ ناممڪن آهي.

مهوش عباسي