Wednesday 30 April 2014

Awami Awaz - عوامي آواز #Mehwish Abbasi #Column #Protest #Islamabad #Redzone #Parliament #Women #UNESCO 30-04-2014


My column in daily #AwamiAwaz 30-04-2014 #Islamabad #MissingPerson's #Protest #Pakistan #Police #AaminaJanjooa


ريڊ زون جو تقدس انساني جانين کان وڌيڪ آهي؟

مهوش شبير عباسي

گذريل ڏينهن اسلام آباد ۾ ڪيتري عرصي کان ڌرڻو هڻي ويٺل گم ٿيلن جي وارثن جو آواز نه ٻڌڻ سبب هنن پارليامينٽ هائوس ڏانهن وڃڻ جي ڪوشش ڪئي جنهن تي پوليس مٿن ڪڙڪي پئي ڪيترن نوجوانن ، بزرگن ، عورتن مٿان تشدد ۽ شيلنگ ڪئي وئي جڏهن ته ڊفينس آف هيومن رائيٽس جي چيئرمين آمنه مسعود جنجوعه کي احتجاج دوران گهلي پوليس جي گاڏي ۾ اڇلايو ويو ايئن لڳي رهيو هو ته هن ملڪ اندر جمهوريت براءِ نام آهي جڏهن ته پوليس جو عورتن ۽ ٻين ڪارڪنن مٿان ٿيندڙ تشدد ڏسي ڊڪٽيٽرن جي دور جي ياد تازا ٿي رهي هئي . جڏهن ته جمهوريت جا دعويدار ڪبوتر جيان اکيون پوري ويهي تماشو ڏسندا رهيا ڪنهن طرف کان مذمتي بيان ڏسڻ ۾ نه آيو يا ڪنهن به وزير مشير موقعي تي پهچي مظاهرين سان ڳالهيون نه ڪيون .

هي احتجاج گذريل 6 سالن کان جاري آهي گم ٿيل ماڻهن جا وارث گذريل حڪومت کان گم ٿيل ماڻهن جي بازيابي لاءِ پر امن احتجاج ڪري رهيا آهن جڏهن ته مجبورن انهن پنهنجي احتجاج جو دائرو وڌايو جنهن جي نتيجي ۾ ڊي چوڪ تي موجود پوليس مٿن ڪارروائي ڪندي احتجاجي ڪئمپ کي به ڊاهي پٽ ڪري سندن سامان گاڏين ۾ وجھي کڻي ويا ، جمهوري دور ۾ پوليس جون اهڙيون ڪارروايون بلڪل قابل قبول نه آهن جمهوريت ۾ هر انسان کي پنهنجي حق لاءِ احتجاج ڪرڻ جي آزادي هوندي آهي . مگر هتي انساني جانين کان وڌيڪ ريڊ زون جي اهميت آهي ، هٿ وٺي اهڙا واقعا ڪرائي ملڪ کي بدنام ڪيو پيو وڃي ، جيڪڏهن ماڻهن جي احتجاجن جو نوٽيس وٺندي سندن جائز مطالبن کي مڃي سندن احتجاج ختم ڪرائجي ته ڇڪتاڻ واري صورتحال ڇو پيدا ٿئي ؟ اهڙي صورتحال پيدا ٿيڻ جا ڪهڙا ڪارڻ آهن جن کي واضع ڪيو وڃي ۽ واقعي جي ذميوارن خلاف سخت ڪارروائي ڪئي وڃي ته جيئن ملڪ ۾ ٿيندڙ پر امن احتجاجن ۾ اهڙي نا خوشگوار صورتحال پيدا نه ٿئي ڪٿي عوام جو جمهوريت ۽ پوليس مٿان به اعتبار نه کڄي وڃي .

ڊي چوڪ تي سالن کان ويٺل احتجاجي ان اوسيئڙي ۾ آهن ته ڪو ايم اين اي ، سينيٽر ، وزير مشير اچي ساڻن ڳالهيون ڪري سندن پيارن جي واپسي لاءِ کين آٿت ڏئي جيڪو عمل ٿيندي نظر نه اچي رهيو آهي شايد ايم اين ايز ، سينيٽرز ۽ وزيرن مشيرن کان اها ڳالهه ايترو اڳتي نڪري چڪي آهي جو هو بيوس بڻيل آهن ۽ سندن آواز ملوث ادارن تائين نه پهچي رهيو آهي ۽ کين ڊپ ورائي ويو آهي ته جيڪڏهن اسان گم ٿيلن جي وارثن سان همدردي ڪئي ته اها همدردي ڳاٽي ۾ نه پئجي وڃي ۽ ڪاٿي اسان جو نالو ملڪ دشمنن جي فهرست ۾ نه لکجي وڃي .

مهذب ملڪن ۾ پنهنجا مطالبا مڃرائڻ لاءِ 4 ماڻهو به فٽ پاٿ تي بينر کڻي بيهندا آهن ته حڪومت جا نمائندا ساڻن فوري طور ڳالهيون ڪري کين مطمئن ڪندا آهن ۽ مسئلا پڻ حل ڪيا ويندا آهن ته جيئن عوام احتجاج جو دائرو نه وڌائي ، جنهن جو مثال مان پاڻ پنهنجي اکين سان ڏٺو جڏهن بين الاقوامي دوري تي مان ۽ ڪجھ ٻيا صحافي فرانس جي شهر پئرس ۾ موجود گڏيل قومن جو دورو ڪري رهيا هئاسين ، جنهن دوران UNESCO جي دروازي تي ڪجهه ماڻهو احتجاج ڪري رهيا هئا جن کي هڪ منٽ اندر ٻڌو ويو ۽ انهن جي مسئلن جي حل جو يقين ڏياريو ويو جنهن کانپوءِ اهو احتجاج فوري طور ختم ٿي ويو . پر اسان جي ملڪ ۾ جيستائين احتجاجن جو دائرو وڌايو نه ٿو وڃي تيستائين حڪومت سندن مسئلا ٻڌڻ لاءِ تيار ئي ناهي آخر اسين ڪڏهن مهذب ٿينداسين . سوچڻ جي ڳالهه اها به آهي ته آخر ڪهڙن سببن تحت عوام کي ٻڌو نه ٿو وڃي ان پويان ڪهڙين ڌرين جا مفاد سلهاڙيل آهن ۽ ڪهڙن ادارن کي ماڻهن جا مسئلا حل ڪرڻ ۽ گم ٿيل ماڻهن جي بازيابي لاءِ سندن ساک متاثر ٿي رهي آهي .

اسان وٽ الميو اهو به آهي ته جڏهن اسانجا سياستدان مخالف ڌر ۾ هوندا آهن ته هو عوام سان گڏ هوندا آهن حزب اختلاف ۾ هوندي عوام آڏو همدردي وارا بيان جاري ڪيا ويندا آهن ۽ اقتدار سنڀاليندي انهن تي ڪو به عمل ناهي ٿيندو ، جهڙي طرح ن ليگ اڳواڻ نواز شريف جڏهن حزب اختلاف ۾ هو ته سندس بيان گم ٿيل ماڻهن لاءِ آٿت بڻيل هئا ، گم ٿيل ماڻهن جي وارثن کي خطاب ڪندي نواز شريف چيو هيو ته پر امن احتجاج عوام جو حق آهي جيڪڏهن ملڪ جي آئين ۽ قانون ۾ تبديلي آندي وڃي ته اها به آڻيو پر انهن کي انصاف فراهم ڪيو ۽ وڌيڪ ماڻهن کي گم ٿيڻ کان بچايو وڌيڪ چيائين ته ملڪ کي عوام لاءِ امن سان رهڻ جي قابل بڻايو هر ماڻهو کي تحفظ فراهم ڪيو وڃي ڪنهن به ماڻهو کي گم ڪرڻ يا قتل ڪرڻ جي عمل کي انتهائي افسوسناڪ ۽ غلط قرار ڏنو پر جڏهن اڄ هو ملڪ جي وڏي منصب تي فائز آهي ته سندس رويا ۽ عوام سان ڪيل واعدا کانئس وسري چڪا آهن پو اهي واعدا بلوچن ، سنڌين يا ملڪ جي ٻين ڌرين سان ڪيل ڇو نه هجن . سندن حڪومت کي هڪ سال ٿيڻ وارو آهي پر هن وقت تائين گم ٿيل ماڻهن جي بازيابي لاءِ ڪي مناسب قدم نه کنيا ويا آهن ويتر سنڌ اندر گوليون هڻي ماري گاڏين اندر ڪارڪنن کي ساڙيو پيو وڃي ڳالهه اڃان اتي نه ٿي کٽي پر افسوس جو مقام آهي جو بيگناهه ماري ساڙيل ماڻهن جي ايف آءِ آر نه ٿي ورتي وڃي . جڏهن ته ملڪ جي نالي واري صحافي مٿان ڪراچي ۾ ٿيل قاتلاڻا حملو پڻ سواليه نشان بڻيل آهي ؟
1

Tuesday 22 April 2014

#Taliban #Pakistan #TTP Awami Awaz - عوامي آواز #MehwishAbbasi's #Column 22-04-2014


My column in Daily Awami Awaz 22-04-2014 #Taliban #Pakistan #TTP


طالبان سان ڳالهيون آخر ڪيستائين؟

مهوش شبير عباسي

طالبان ۽ حڪومت جي ڳالهين ۾ ڪا اهم اڳڀرائي ٿيندي نظر نه اچي رهي آهي جڏهن ته ٻنهي ڌرين پاران هڪ ٻئي خلاف بيان بازي پڻ جاري آهي ، ڏسجي ته حڪومت کي دهشتگرد گروهن سان شروع ۾ ئي ڳالهيون نه ڪرڻ گھرجن ها آئين جي ڀڃڪڙي ڪندي ساڻن ڳالهيون ڪيون پيون وڃن جڏهن ته آئين ۾ صاف لکيل آهي ته اهڙن گروهن سان تڏهن ئي ڳالهيون ڪيون وڃن جڏهن اهي هٿيار ڦٽا ڪن، آئين ۽ قانون جي دائري ۾ ڳالهيون ڪن ، جيڪڏهن آئين کان مٿانهان فيصلا ڪيا ويندا ته انهن جو حل به آئين کان ٻاهر ئي ڪڍي سگھجي ٿو . تنهن هوندي به ڪاميٽيون ٺاهي اجلاس گھرائي ڳالهين جو عمل شروع ڪيو ويو هن وقت ايترا مرحلا گذرڻ کانپوءِ طالبان پاران چيو پيو وڃي ته حڪومت ڳالهين ۾ سنجيده ناهي جنهن ڪري جنگ بندي جو مقرر ڪيل وقت پورو ٿيڻ تي جنگ بندي ختم ڪرڻ جو اعلان ڪيو ويو آهي جنهن جو صاف مقصد اهو نظر اچي رهيو آهي ته هڪ پاسي ڳالهيون جاري رکڻ جو امڪان ڏيکاريو پيو وڃي ته ٻئي پاسي بم ڌماڪا جاري رکڻ جا اشارا ڏنا پيا وڃن جنهن سان ٻيهر بيگناهه انسانن جو خون وهائڻ جون ڌمڪيون ڏنيون پيون وڃن . طالبان جو چوڻ آهي ته حڪومت ان سڄي عرصي دوران اسان جا ڪيترائي ماڻهو قتل ڪيا آهن ۽ طالبان خلاف آپريشن پڻ جاري رکيو ويو آهي ۽ ڪيترن ئي ساٿين کي گرفتار ڪري مٿن تشدد ڪيو پيو وڃي جنهن ڪري هو جنگ بندي ختم ڪرڻ جو اعلان ڪرڻ تي مجبور ٿي پيا آهن جڏهن ته حڪومت پاران پڻ اعلان ڪيو ويو آهي ته جيڪڏهن طالبان پاران اهڙيون ڪارروايون جاري رکيون ويون ته اسين به صبر سان نه ويهنداسين ۽ ڀرپور جواب ڏينداسين پر هڪڙي ڳالهه اها به آهي ته طالبان ۽ حڪومت هن وقت تائين هڪڙي ئي ڳالهه تي متفق آهن ته ڳالهيون جاري رکيون وينديون . شايد حڪومت کي طالبان جي مطالبا نظر نه اچي رهيا آهن جيڪي هن رياست جي خلاف آهن طالبان هن وقت تائين پنهنجا 2 مطالبا ته جهڙوڪ مڃرائي چڪا آهن طالبان جا ڪجهھ ساٿي به آزاد ڪيا ويا آهن ۽ انهن جي علائقن مان فوج جو ڪنٽرول گھٽ ٿيو آهي ۽ طالبان پنهنجي علائقن ۾ پنهنجي مرضي مطابق ڪم ڪري رهيا آهن .

ڳالهيون جاري ته رکيون پيو وڃن پر ڳالهين جي ڪا حد نظر نه اچي رهي آهي جڏهن ته قتل و غارت جاري رکندي ڪهڙي قسم جون ڳالهيون ڪيون وينديون. امن جي ڳالهين لاءِ امن جي هوندي ڳالهيون جاري رکيون وڃن ، اڄ به عوام پريشان آهي ته ڪڏهن انهن دهشتگردن مان جان آجي ٿيندي ڪڏهن هو هن آزاد جمهوري ملڪ ۾ سک جو ساهه کڻي سگھندا ، آزادي سان عبادت ڪري سگھندا ۽ تعليم حاصل ڪري سگھندا ؟ انهن سوالن جو جواب ته پاڪستان جي حڪومت وٽ به نه آهي جن هن رياست کي دهشتگردن جي اڳيان گوڏا کوڙي ايترو ڪمزور بڻائي ڇڏيو آهي .

پاڪستان جو هن وقت سڀ کان وڏو مسئلو دهشتگردي آهي جنهن جو خاتمو حڪومت جي ذميواري آهي ، گھٽ وقت لاءِ ته طالبان کي ڪاررواين کان روڪيو ويو پر تنهن هوندي به طالبان ڪيترائي حملا جاري رکيا پنهنجي طاقت جو مظاهرو ڪندا رهيا ۽ پنهنجو جهاد جاري رکيو پر حڪومت ڪٿي به عوام ۽ رياست سان سنجيده نظر نه اچي رهي آهي . ان سان گڏ امن ڪاميٽي به هر ڀيري طالبان جي ڪرتوتن تي پردو وجھندي امن ڳالهين تي زور ڏئي رهي آهي جنهن مان طالبان جي جائز توڙي ناجائز مطالبن تي عمل ڪرائڻ جي بوءِ اچي رهي آهي ان لاءِ امن ڪاميٽي کي پاڪستان جي شهري هئڻ جي ناطي ملڪ جي بهتر مفادن لاءِ سوچڻ گھرجي- هر ڀيري طالبان جي ڪيل جائز ناجائز مطالبن جي مڃتا لاءِ حڪومت تي زور وڌو پيو وڃي جيڪڏهن طالبان جا مطالبا وڌندا ويا ته حڪومت لاءِ انهن تي عمل ڪرڻ ڏکيو بڻجي ويندو ان لاءِ حڪومت کي سنجيدگي جو مظاهرو ڪندي ملڪ جي بهتري لاءِ آئين ۽ قانون جي حد ۾ رهي فيصلا ڪرڻ گھرجن.

Wednesday 16 April 2014

I (Mehwish Abbasi) was selected for International visitors leadership program #Exchange Alumni 2014 winter session for US and France visited 4 states of US and Paris from feb 21 to march 8 2014


My column in Daily sindh globe newsppaer

مهوش عباسي
مشرف مامري تي ٻٽو معيار قائم ڪري قانون کي مذاق نه بڻايو
وڏين دعوائن باوجود ملڪ اندر قانون ، آئين ۽ عدالتي نظام پنهنجي پيرن تي بيهي نه سگھيو آهي جنهن جو وڏو فائدو ملڪ جي ڊڪٽيٽرن ، مختلف مرحلن تي حاصل ڪيو آهي آئين ۽ قانون جي لتاڙ ڪندي جمهوريت جون ڌڄيون اڏايون آهن مگر ملڪ جون ڪجهھ ڌريون ايتريون ته طاقتور آهن جوهن وقت تائين ڪو به ان ڏوهه جي سزا ماڻي نه سگھيو آهي جڏهن ته جمهوريت جا دعويدار به سندن پٺ ڀرائي ڪندي پنهنجا مفاد ماڻيندا رهيا آهن پوءِ جنرل ضياءِ هجي ، ايوب ، يحيى توڙي جنرل مشرف . هنن هر ڀيري جمهوريت کي سخت نقصان پهچايو آهي ۽ عوام جا حق هضم ڪيا آهن ، ٻيا ته ان ڏوهه کان بري ٿي ويا مگر جنرل مشرف گرفت ۾ اچي ويو جنهن عدالتن کي منهن ڏنو ان سان گڏ بيماري جا بهانا پڻ ڪندو رهيو آخري ڀيرو جڏهن عدالت کيس طلب ڪيو ته سابق ڪمانڊو پاڻ کيآءِ سي يو ۾ داخل ڪرائي ڇڏيو . عدالت هر حالت ۾ کيس پيش ٿيڻ لاءِ پابند بڻايو ۽ جڏهن مشرف کي ان ڳالهه جو يقين ٿي ويو ته هن ڀيري کيس هر صورت عدالت ۾ پيش ٿيڻو پوندو جنهن بعد پوليس ، رينجرز ، حساس ادارن جي پهري ۾ عدالت ۾ پيش ٿيو جنهن جي سڪيورٽي تي حڪومت جا ڪروڙين روپيا خرچ ٿيا ، جتي هن پنهنجي صفائي ۾ ڳالهائيندي چيو ته مون ملڪ جي خدمت ڪئي آهي ، ملڪ لاءِ جنگيون وڙهيون آهن مون کي غدار ڇو پيو ڪوٺيو وڃي ، هن عدالت کي استدعا ڪئي ته کيس ماءُ جي بيماري سبب اي سي ايل مان نالو خارج ڪري ٻاهر ملڪ وڃڻ جي اجازت ڏئي . سوچڻ جي ڳالهه آهي ته هن وقت ماءُ جي بيماري سبب ملڪ جي مخصوص ماڻهن جون همدرديون مشرف ڏانهن وڌنديون پيون وڃن جيڪڏهن قانون سڀني لاءِ برابر آهي ته جيلن اندر سڙندڙ ڪيترن قيدين جا وارث بيمارين ۾ فوت ٿي چڪا آهن ، ڪيترا مرڻ ڪنڌي تي آهن ان جاءِ تي انهن قيدين لاءِ ماڻهن جي دلين ۾ رحم ڇو نه ٿو اچي اتي قانون جو ٻٽو معيار نظر اچي رهيو آهي جيڪڏهن مشرف کي پنهنجي ماءُ پياري آهي ته ٻين جون به جيجل امڙيون راهون نهاري رهيون آهن . هڪ پاسي ملڪ اندر پابندي مڙهيل تنظيمن جي هڪ حڪمران جماعت پٺڀرائي ڪري رهي آهي جيڪي آزادي سان ملڪ اندر ريليون ۽ جلسا جلوس ڪري ملڪ جي سياستدانن کي ڌمڪائي رهيا آهن جن تي ڪا به پابندي يا رنڊ روڪ نه ٿي وڌي وڃي جتي ملڪ جو آئين ۽ قانون تحرڪ ۾ نه ٿو اچي . طالبان جن جا هٿ هزارين بيگناه انسانن جي رت سان رڱيل آهن قانون ۽ آئين کي پاسيرو رکي انهن سان ڳالهيون ڪيون پيون وڃن ان جاءِ تي جيڪڏهن سنڌ جي اندروني صورتحال تي نظر وجھجي ته سنڌ جي قديم درسگاه مادر علمي سنڌ يونيورسٽي ۾ شاگردن پاران31 مارچ تي يوم سنڌ ملهائڻ جون تياريون ڪيون وڃن ٿيون ته يونيورسٽي اندر 2 ڏينهن اڳ کان ئي سڪيورٽي ۽ شاگردن جي اچ وڃ تي سخت نظر رکي وڃي ٿي ، پوائنٽ بسن کي اڌ رستي تي روڪيو وڃي ٿو جنهن جو سبب سڪيورٽي ڄاڻايو وڃي ٿو جنهن جي نتيجي ۾ شاگردن ۽ شاگردياڻين کي سخت پريشانين کي منهن ڏيڻو پيو ۽ پنهنجن پنهنجن ادارن ڏانهن پنڌ وڃڻو پيو جيڪو سلسلو 3 ڏينهن جاري رهيو ، جساف ۽ جسمم کي اعلانيل جلسو ڪرڻ نه ڏنو ويو پوليس ۽ رينجرز رستا سيل ڪري ڇڏيا ، ڇڪتاڻ وڌڻ سبب شاگردن مٿان لٺ بازي ، شيلنگ ، فائرنگ ڪندي ڪڙڪي پيا جڏهن ته ڪيترائي شاگرد ۽ شاگردياڻيون گرفتار ڪيا ويا . ڪيتريون ئي شاگردياڻيون مزاحمت ڪندي گرفتار شاگردن سان ڀريل گاڏين آڏو ڌرڻو هڻي ويهي رهيون جنهن سان سخت ڏهڪاءُ پکڙجي ويو . حڪمرانن کان ان جاءِ تي آءُ اهو سوال پڇنديس ته شاگردن کي آخر سياست ڪرڻ کان ڇو روڪيو پيو وڃي دنيا اندر تعليمي ادارن ۾ شاگردن کي آزادي سان سياسي تعليم ۽ سياست ڪرڻ جا حق حاصل آهن ، ڇو ته سٺا شاگرد پڙهيل لکيل ئي سٺا سياستدان بڻبا باقي نه ته چوڌرين ،وڏيرن ، ڀوتارن ، جاگيردارن ۽ سردارن جي سياست ۾ مداخلت سبب جمهوريت جي جيڪا بدنامي ٿي رهي آهي سا دنيا آڏو آهي اهي ئي ڌريون نه ٿيون چاهين ته شاگرد پنهنجيون سياسي سرگرميون جاري رکي اسان سان ڪلهو ڪلهو ۾ ملائين اهڙن ماڻهن کي پنهنجا ليڊر منتخب ڪري پاڪستان جي سياست جو رخ ئي بدلجي چڪو آهي ، جمهوري دور ۾ هر ماڻهو کي پنهجي حق لاءِ آواز اٿارڻ ، احتجاج ڪرڻ ، جلسا جلوس ڪرڻ جي اجازت حاصل هوندي آهي جيڪو انساني حقن ۾ پڻ شامل آهي پر اسان وٽ نظام ابتڙ نظر اچي رهيو آهي جيڪڏهن پابندي مڙهيل تنظيمون جلسا جلوس ڪن ٿيون ته انهن تي ڪو تحرڪ وٺڻ بجاءِ کين سڪيورٽي فراهم ڪئي پئي وڃي جڏهن ته جساف ، جسمم ۽ ٻين تنظيمن جي سرگرمين تي پابندي لڳائي وڃي ٿي اهڙن عملن سان سنڌ ۾ منفي سوچ پيدا ٿي رهي آهي . 2 سال پهرين بشير خان قريشي کي زهر ڏئي ماريو ويو ملڪ جو شهري هئڻ ناتي سندس وارثن ۽ ڪارڪنن کي هن وقت تائينانصاف ته مهيا نه ٿي سگھيو آهي پر سندس ايف آءِ آر ڪٽائڻ لاءِ سندس وارثن ۽ ڪارڪنن کي ڪشالا ڪاٽڻا پيا ، چند ڏينهن اڳ سندس ڀا مقصود قريشي ۽ سندس ساٿي سلمان وڌو کي برداشت نه ڪندڙن لٽيرن گوليون هڻي مارڻ کان پوءِ باه ڏئي کين ساڙي ڇڏيو جن جا مڙه 23 مارچ تي ڪراچي فريڊم مارچ دوران رکي سندن جنازو پڙهايو ويو ۽ دنيا ڏٺو ته سنڌي ماڻهو رياستي ڏاڍ سبب بي يارو مددگار ماريا پيا وڃن ايترو ڪجهھ ڪرڻ کانپوءِ به سندن ڏاڍ نه گھٽيو صنعان قريشي ڀريا ٿاڻي تي پنهنجي چاچي ۽ سندس ساٿي سلمان وڌو جي قتل ڪيس جي ايف آءِ آر درج ڪرائڻ لاءِ پهتا ته سندن ڪيس نه ورتو ويو آخر اهي ڏاڍايون ، سنگينيون ۽ ٻٽو معيار ملڪ اندر صرف سنڌ ۽ سنڌي ماڻهن لاءِ ڇو بڻايو ويو آهي جو جيڪڏهن ذوالفقار علي ڀٽو جي ڳالهه اچي ته کيس ڦاهي چاڙهيو ٿو وڃي ، جيڪڏهن نواز شريف تي ڪيس هلن ٿا ته معافي وٺي کيس ٺٺ ٺانگر سان سعودي شهنشاهن حوالي ڪيو وڃي ٿو ساڳي نموني جنرل مشرف کي ڪيسن مان آجو ڪرائڻ لاءِ جتن ڪيا پيا وڃن لڳي ايئن رهيو آهي ته هو پاڪستان ۾ چند ڏينهن جو مهمان آهي جيئن ئي کيس ڀڄڻ جو سگنل مليو ته هو ٻيهر پاڪستان ڏانهن رخ نه ڪندو ۽ سندس واپسي جي ذميواري ڪير ڏيندو ماضي ۾ ڪيترائي اهڙا مثال موجود آهن ته ڪيترائي ماڻهو واعدا ڪرڻ باوجود واپس نه وريا ،ان جاءِ تي سندس ڪيسن کي منهن ڪير ڏيندو آخر ڪهڙن بنيادن تي رياست جي آئين ۽ قانون کي پٺي ڏئي پاڻمرادو فيصلا ڪري غدارن ۽ ڏوهارين مان هٿ ڪڍيا پيا وڃن . هن وقت جيڪڏهن اسان ملڪ جي قانون ، آئين ۽ عدالتن جو احترام نه ڪيو ۽ ٻٽو معيار برقرار رکيو ته اسين ڪڏهن به حق ۽ انصاف جي راهن تي گامزن ٿي نه سگھنداسين ڇو ته قانون ۽ آئين نه ڪنهن سان نفرت ڪندو آهي نه ئي محبت ان لاءِ اسان کي حقيقت پسندانه رويو اختيار ڪرڻو پوندو .
- See more at: http://www.sindhglobe.com/article.php?